بررسی و مقایسه میراگرهای اصطکاکی پال و دورانی تحت زلزله های میدان-دور و میدان نزدیک و تاثیر ارتفاع بر رفتار آن ها

امروزه جهت کاهش خسارات وارد بر سازه به هنگام زلزله، از کاهش نیروهای زلزله با ابزارهای کنترلی استفاده می شود. یکی از معتبرترین ابزارهای کنترل غیرفعال، میراگر اصطکاکی می باشد. در این پژوهش، تاثیر دو نوع میراگر اصطکاکی پال و دورانی در قاب های مهاربندی یکسان، با ارتفاع های متفاوت بر ضریب رفتار، مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته است. برای بالا بردن دقت تحلیل، از سه سازه ی ۲، ۶ و ۱۰ طبقه استفاده شده است. مدل های موردنظر ابتدا در نرم افزار ETABS مدل شده و مقاطع مورد نظر برای تیر، ستون و مهاربند از آن خروجی گرفته شده است. برای قراردادن میراگرهای موردنظر در سازه ها نیاز به تحلیل غیرخطی تاریخچه زمانی وجود دارد، لذا برای انجام این تحلیل از نرم افزار OPENSEES برای هفت زلزله میدان نزدیک و هشت زلزله میدان دور، با g۵۳/۰به عنوان حداکثر شتاب، بهره جویی شده و جهت تعیین صحت آن، با تحلیل استاتیکی غیرخطی مقایسه شده است. مطابق روش های پیشنهادی آیین نامه ای، طراحی لرزه ای سازه های مجهز به میراگر اصطکاکی به کمک ضریب رفتار، جهت به حداقل رساندن نیروهای طراحی و استفاده بهینه از ظرفیت سازه ها انجام می شود. در این پژوهش در مجموع ۹ تحلیل استاتیکی غیرخطی و ۱۳۵ تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد ضریب رفتار سازه مجهز به میراگر پال،۰/۵ (افزایش ۴۲ درصدی ) و سازه مجهز به میراگر دورانی ۵/۴ (افزایش ۲۸ درصدی ) می شود که باعث طراحی برش کمتر، پاسخ های لرزه ای کمتر، سازه مقاوم تر و درنهایت اقتصادی تر شدن طرح می-شود. همچنین نتایج، افزایش ضریب رفتار در سازه های با ارتفاع کمتر، نسبت به سازه های مرتفع را نشان می دهد. از طرفی نتایج نشان دهنده افزایش ضریب رفتاربه میزان ۱۲% و ۵% در سازه های مجهز به میراگرپال و دورانی تحت زلزله های میدان نزدیک نسبت به میدان دور است که استفاده از میراگر پال در مناطق نزدیک به گسل های فعال پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

میراگر پال ، میراگردورانی ، ضریب رفتار ، تحلیل استاتیکی غیرخطی ، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی