اثر محافظتی ژل رویال بر مولفه های اسپرمی، توان باروری آزمایشگاهی و شاخص های استرس اکسیداتیو در بیضه موش سوری مواجهه شده با اتفون
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 238
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-29-4_003
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: اتفون از دسته سموم ارگانوفسفره است که برای تحریک رشد گیاه به کار می رود. ژل رویال ماده ای با خواص آنتی اکسیدانی و برای تقویت دستگاه ایمنی موثر است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ژل رویال بر مولفه های اسپرمی، توان باروری آزمایشگاهی و شاخصه های استرس اکسیداتیو در موش سوری صورت گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۲۰ سر موش نر بالغ نژاد NMRI به ۴ گروه کنترل و تجربی تقسیم بندی شدند. در گروه تجربی، حیوانات اتفون را با دوز mg/kg ۴۸۰ دریافت کردند؛ سپس ژل رویال با غلظت mg/kg ۲۰۰ به تنهایی و همچنین همراه با هورمون اتفون، به طور روزانه از طریق دهانی خورانده شد. پس از تیمار، برای ارزیابی مولفه های اسپرمی و توان باروری آزمایشگاهی، نمونه های اسپرم از دم اپیدیدیم جمع آوری و برای شاخصه های استرس اکسیداتیو، بافت بیضه اخذ گردید. سطح P˂۰.۰۵ معنا دار در نظر گرفته شد.
یافته ها:کاهشی در میزان تحرک و قدرت زنده مانی اسپرم ها، درصد لقاح، بلاستوسیست، جنین های هچ شده و همچنین افزایشی در میزان آسیب به DNA و نبود بلوغ هسته ای اسپرم ها و جنین های بلوک شده در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل وجود داشت؛ همچنین میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و مالون دی آلدئید در گروه های دریافت کننده اتفون، به ترتیب کاهش و افزایش یافتند، این در حالی است که ژل رویال می تواند از آثار تخریبی ناشی از استرس اکسیداتیو اتفون جلوگیری کند (P˂۰.۰۵).
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، ژل رویال می تواند اثر بهبودی بر اسپرم های اپیدیدیمی و توان باروری آزمایشگاهی داشته باشد.
کلیدواژه ها:
Ethephon ، In vitro fertilization ، Oxidative stress ، Royal jelly ، Sperm parameters ، ژل رویال ، اتفون ، مولفه های اسپرمی ، استرس اکسیداتیو ، لقاح داخل آزمایشگاهی
نویسندگان
رامین جهانگیرفرد
Dept of Anatomy and Embryology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :