تاثیر هفت هفته تمرینات تسهیل عصبی–عضلانی حس عمقی گردنی بر تعادل پویا و عملکرد مردان بسکتبالیست

سابقه و هدف: بسکتبال ورزشی پویا است که حفظ تعادل فاکتور مهمی جهت بهبود عملکرد و کاهش آسیب های ناشی از اختلال در آن به شمار میرود. بین عملکرد سیستم حس-عمقی و عملکرد تعادلی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد، علیرغم مزایای تمرینات تسهیل عصبی- عضلانی گردنی بر حس عمقی گردن، تاکنون مطالعات اندکی در این زمینه انجام شده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات تسهیل عصبی- عضلانی حس عمقی گردنی بر تعادل پویا و عملکرد ورزشی (پرتاب پنالتی) مردان بسکتبالیست بود.روش شناسی: ۳۴ بسکتبالیست مرد با دامنه سنی ۱۸ تا ۲۴ سال با حداقل سه سال سابقه ورزشی تخصصی بسکتبال به صورت تصادفی به دو گروه تجربی-کنترل تقسیم شدند. ورزشکاران گروه تجربی در برنامه طراحی شده ۷ هفته ای ۱۲ جلسه در هفته تمرینات تسهیل عصبی- عضلانی حس عمقی گردنی شرکت کردند. گروه کنترل تنها تمرینات معمول روزانه خود را انجام دادند. تعادل پویا و عملکرد آزمودنیها قبل و بعد از برنامه تمرینی با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس و عملکرد آزمودنی ها با آزمون پرتاب آزاد پنالتی اندازه گیری شد. جهت آنالیز تغییرات میانگین شاخصهای تعادل و عملکرد ورزشی بین دو گروه از آزمون t مستقل و درون گروه ها از آزمون t زوجی، و توسط نرم افزار spss ۱۸ استفاده شد . ۰.۰۵≤pیافته ها: پس از ۷ هفته تمرینات تسهیل عصبی-عضلانی حس عمقی گردنی در گروه تجربی، شاخص ثبات کلی (P<۰/۰۰۱)، شاخص میانی- جانبی (P<۰/۰۴) و شاخص قدامی- خلفی (P<۰/۰۰۱) کاهش، و آزمون پرتاب آزاد پنالتی افزایش یافت و این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل و پیش از انجام پروتکل تمرینی از نظر آماری معنادار بود . ۰.۰۵˂P همچنین در گروه کنترل تفاوت معناداری در شاخص های تعادل پویا و پرتاب پنالتی دیده نشد.بحث و نتیجه گیری: باتوجه به بهبود تعادل پویا و عملکرد در گروه تجربی به نظر میرسد، بتوان از تمرینات تسهیل عصبی -عضلانی حس عمقی گردنی جهت ارتقا تعادل و پرتاب آزاد، و به دنبال آن کاهش آسیب های ناشی از اختلال در تعادل در مردان بسکتبالیست بهره برد.

کلیدواژه ها:

تعادل پویا ، حس عمقی ، عملکرد ، مردان بسکتبالیست