اثرات استفاده از بریس در افراد دارای زانو پرانتزی بر مکانیک راه رفتن و دویدن: یک مقاله مروری

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 302

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTC01_039

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: با توجه به اینکه عارضه زانو پرانتزی از جمله موانع اصلی حرکت صحیح انسان در طی راه رفتن ودویدن به شمار میرود به همین منظور یکی از روشهای موثر در درمان عارضه زانو پرانتزی استفاده از بریس زانو میباشد. با توجه بر مطالعاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده است که بریس زانو اثرات مفیدی بر این عارضه دارد. هدف از مطالعه مروری بررسی اثرات استفاده از بریس حمایت کننده مفصل زانو در افراد دارای زانو پرانتزی در طی راه رفتن و دویدن میباشد.روش شناسی: با استفاده از کلید واژه های بریس زانو، زانو پرانتزی، راه رفتن و دویدن و عملکرد زانو از طریق جستجودر بانک های اطلاعاتی از جملهPubMed, PEDro, Science Direct, Springer, Ovid, ProQuest, Cochrane ,Library, Scopus, Google Scholar در فاصله زمانی بین ۲۰۰۰تا ۲۰۱۹ مقالات مورد نظر انتخاب شد.یافته ها: در بین این مقالات تنها مقالاتی که از بریسهای حمایت کننده مفصل زانو در افراد دارای زانو پرانتزی استفاده شده بود انتخاب شدند. مطالعه بر روی این مقالات صورت گرفت بدین ترتیب از بین ۲۰ مقاله بدست امده تنها ۱۱ مقاله مورد مطالعه قرار گرفتند تا از اثرات استفاده از بریس زانو در زنان و مردان دارای عارضه زانو پرانتزی ارزیابی شوند.نتیجه گیری: تمامی مطلالعات انجام شده بر روی مقالات مربوط به استفاده از بریس زانو نشانگر این امر بود که استفاده از این بریسها حمایت کننده مفصل زانو باعت کاهش درد در طی راه رفتن و دویدن افزایش قدرت کنترل حرکات و حفظ وضعیت اناتومی بدن میگردد. همچنین باتوجه به این که استفاده از این زانو بند ها نه تنها عملکرد زانو را محدود نمیکند بلکه استفاده از این زانو بندها تاثیرات مثبتی نیز بر حس عمقی دارد. باوجود این مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه میشود.

نویسندگان

محمد اقبالی میدانی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،ایران

امیرعلی جعفرنژادگرو

استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

آیدین ولیزاده اورنج

استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی وعلوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران