تهیه نقشه پراکنش علف های هرز مزارع نخود دیم استان کردستان با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی
محل انتشار: فصلنامه حفاظت گیاهان، دوره: 35، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 354
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPP-35-1_006
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1400
چکیده مقاله:
به منظور شناسایی و تعیین غالبیت و تراکم علف های هرز مزارع نخود دیم استان کردستان، تعداد ۳۳ مزرعه نخود به طور تصادفی بر اساس سطح زیر کشت و خصوصیات توپوگرافی در شهرستان های سنندج، دهگلان، کامیاران، دیواندره و سقز، طی سال زراعی ۹۲-۱۳۹۱ انتخاب شدند. در هر مزرعه در دو مرحله سه برگی و غلاف بندی نخود، علف های هرز به تفکیک جنس و گونه، شمارش و طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا توسط دستگاه سیستم موقعیت یاب جهانی تعیین و ثبت شدند. با استفاده از این اطلاعات نقشه پراکنش گونه های مختلف علف های هرز مزارع نخود دیم استان کردستان در محیط ArcGIS تهیه شد. تعداد علف های هرز مشاهده شده در نمونه برداری در مرحله سه برگی نخود، ۵۱ گونه و به ترتیب خانواده های کاسنی، گندمیان، چتریان و میخک دارای بیشترین فراوانی بودند. علف های هرز مهم مناطق مورد بررسی در این مرحله بر اساس شاخص غالبیت به ترتیب شامل: بی تی راخ، پیچک صحرایی، سوزن چوپان، شنگ، گندم خودرو، شمعدانی وحشی و ماستونک بودند. تعداد علف های هرز مشاهده شده در نمونه برداری در مرحله غلاف بندی، ۵۸ گونه و بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به خانواده های کاسنی، گندمیان، شب بو، چتریان و میخک بود. علف های هرز مهم استان در این مرحله بر اساس غالبیت به ترتیب شامل: پیچک صحرایی، شنگ، فرفیون، سوزن چوپان، بی تی راخ، گوش بره و هندوانه ابوجهل بودند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سحر منصوریان
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
ابراهیم ایزدی دربندی
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسن راشد محصل
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی راستگو
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
همایون کانونی
بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :