بررسی امکان استفاده از اثرات آللوپاتیکی جو به منظور کنترل علفهای هرز در زراعت عدس و نخود زراعی مطالعه اثر عصاره آبی جو بر جوانه زنی و مراحل رشد اولیه

رابطه آللوپاتی می تواند در مدیریت غیر شیمیایی علف های هرز کاربرد زیادی داشته باشد با این حال مواددگر آسیب نباید اثر نامطلوبی بر گیاه زراعی داشته باشد. جو به سبب داشتن دو آلکالوئید گرامین و هوردنین دارای فعالیت دگرآسیبی می باشد. به منظور بررسی اثر آللوپاتی جو بر جوانه زنی و رشد عدس و نخود، آزمایشاتی به صورت طرح کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی شیروان در سال 1387 انجام گرفتند. در این مطالعه تیمارها شامل غلظت های صفر، % 60 % و 80 ،%40 ،% 20وعصاره آبی اندام های مختلف برگ، ساقه و ریشه جو بودند. نتایج نشان داد که عصاره آبی اندامهای جو بر درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه عدس اثر معنی داری ( P<( 0.05 داشته و با افزایش غلظت عصاره آبی اندامهای جو، جوانه زنی و رشد عدس به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافته است. در حالی که این تیمارها اثر قابل توجهی بر فاکتورهای اندازه گیری شده فوق در نخود نشان ندادند. بنابراین در زراعت عدس، استفاده از بقایای جو به عنوان مالچ به منظور ممانعت از جوانه زنی علف های هرز، اثرات منفی بر جوانه زنی و رشد عدس دارد در حالی که در مورد گیاه نخود محدودیتی وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

دگرآسیبی ، زمان تا 50 % جوانه زنی ، درصد جوانه زنی ، طول ریشه چه ، طول ساقه چه