پژوهشی پیرامون تربیت اعتقادی از منظر قرآن کریم

تربیت نیازی است ضروری برای انسان، قرآن کریم تعلیم وتربیت را یکی از اهداف اساسی بعثت پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) دانسته است، و می فرماید:*هو الذی بعث فی الامیین رسولا منهم یتلو علیهم آیاته ویزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمه وان کانوا من قبللفی ضلال مبین*او کسی است که در میان جمعیت درس نخوانده،رسولی از خودشان برانگیخت که آیاتش را برای آنان بخواند وآنان را تزکیه کند و به آنان کتاب (قرآن) و حکمت بیاموزد ومسلما پیش از آن در گمراهی آشکاری بودندتزکیه زودودن زشتی و آراستگی به خوبی ها و به راه آوردن بی راهه رفته هاست،که در اصطلاح رایج امروز،همان تربیت است و قرآن به اعتبار دقت هایی که در تزکیه وجود دارد، این لفظ را بکار برده است.اسلام شرایط تربیت و رشد را برای انسان در تمام ابعاد موردنظر،فراهم کرده است. مهمترین بعد تربیتی انسانمربوط به فکر و عقیده است که سبب می شود نگرش او درباره ی خود، جهان و خالق آن، بر اساس آنچه "خود"می یابد، قوه ی عاقله اش تشخیص می دهد و فطرت او اقتضاء می کند،رشد کند و آنچه را لازمه ی پیمودن این مسیراست، فرا گیرد. به دیگر سخن شرایطی برای متربی فراهم می آید تا ایمانش تقویت شود و جایگاه خود را در کلمجموعه ی هستی باز یابد.