تحلیلی بر مدیریت حریم کلان شهر تهران در ارتباط با تحولات کالبدی- فضایی

رشد، پویایی و تحول از ویژگی های عمومی نظام شهری است. اگر چه سرعت رشد شهرنشینی در کشورهای توسعه یافته در وضعیت کنترل شده ای قرار دارد، لیکن ادامه رشد آن در کشورهای در حال توسعه کاملا مشهود است که تبعات آن چه در درون شهر و نظام کالبدی و چه در برون آن ظاهر گردیده است. یکی از مسائلی که در رابطه با اثرات کالبدی-فضایی مادرشهر تهران مورد توجه بوده، دگرگونی روستاها، و شهرهای موجود در حریم شهر در پیوند با تحولات فضایی تهران است. تدوین طرح جامع و تعیین حریم این شهر در حوزه های پیرامونی آن یکی از نقاط عطف مهم در تحولات تهران است. هدف از این پژوهش بررسی مسایل مدیریتی حریم کلان شهر تهران در ارتباط با تحولات کالبدی می باشد. روش تحقیق از نوع کاربردی و توصیفی- تحلیلی است. داده های مورد نیاز با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران عالی شهرداری تهران می باشد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از تکنیک تاپسیس تحلیل شده و به رتبه بندی معیارها پرداخته شده است. نتایج تحلیل نشان میدهد که معیار حفظ پوشش طبیعی و نقش تنفس گاهی حریم برای شهر تهران با کسب امتیاز ۰/۷۳۵۱۹۳ توانسته است در صدر معیارهای مورد بررسی قرار بگیرد و جایگاه نخست را به خود اختصاص دهد.

کلیدواژه ها:

رشد شهرنشینی ، تحولات کالبدی ، مدیریت ، حریم شهر تهران