نقش پلیس زنان در پیشگیری از خشونت خانگی وارتباط آن با پیشگیری وضعی

خانواده اولین و مستحکم ترین نهاد اجتماعی است که شخصیت فردی و جامعه پذیری فرد در آن شکل می گیرد و خشونت های خانگی که در رابطه میان اعضای یک خانه و خانواده اتفاق می افتد و رفتارهای آسیب رسان به دیگر اعضای خانواده را به دنبال دارد، در اغلب جوامع مردسالار و همچنین کشور ایران، معمولا نسبت به زنان انجام می شود. این خشونت که در اشکال مختلف، شامل خشونت جسمی، روانی، اجبار به انجام خلاف و بزه، تبعیض، تجاوز و غیره، نمود پیدا می کند، لزوما محدود به طبقه یا کشوری خاص نمی شود. پلیس زن می تواند با ارائه خدماتی از قبیل مشاوره و اطلاع رسانی به زنان قربانی خشونت، روان شناسی و آگاه سازی، اطمینان دادن به کودکان در معرض خطر، ایجاد زمینه فرهنگ پذیری و رعایت موازین اخلاقی و نیز ارتقای فرهنگ اخلاقی و انسانی در پیشگیری از جرم موثر باشد. بنابراین می توان گفت نقش پلیس ویژه زن در جهت پیشگیری از وقوع جرم، ارائه کمک، ارتقای امنیت زنان، ایجاد علاقه صمیمانه، ارائه خدمات مشاوره ای، پلیسی و در بسیاری از رفتار های بد اجتماعی غیرقابل انکار و بدهی است. در این پژوهش نویسنده درصدد پاسخگویی به این پرسش اساسی است که پلیس زن چگونه می تواند با تغییر وضعیت محیطی و کنترل ابزارها و آماج های جرم، منجر به کاهش بزه دیدگی در زنان و کودکان گردد و رویکرد پلیس زن در پیشگیری وضعی یا تقلیل جرایم علیه زنان و کودکان مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

پیشگیری وضعی ، خشونت خانگی ، پلیس ویژه زنان ، حقوق ، پلیس