نگهداشت انرژی در ساختمانهای پایدار با استفاده از الگوهای طبیعت

جذابیت تقلید ازطبیعت برای معماران این است که چشم اندازی از تکامل نزدیکتر فرم و عملکرد می دهد. (در این روشنائی، معماری، تقلیدی از طبیعت به عنوان توسعه ای از مدرنیسم شناخته شده است) این علم متعهد شده روشهای جدیدی را ارائه دهد که به وسیله آنها سازه بسیار دقیق تر مطلوب تر از سیستم مکانیکی حاضر به خواسته های مشتری پاسخ دهد و با آنها تقابل داشته باشد.اگر چه محدودیتهائی برای تفسیر و درک موضوع از دیدگاه ساختمان،سایر ساختارها و مکانیزم ها وجود دارد. این محدودیتها شامل : ارضاء پیچیدگی های الزامات آئین نامه ای طرح، خاصیت خطی مصالح ساختمانی ای که امروز متداول هستند؛ روشی که صنعت ساختمان در توسعه اجزاء به تنهائی و سپس سر هم کردن آنها دارد، سازه های ایمن در مقابل شکست و طبیعت جزء به جزء آماده سازی و اجرای پروژه های پیچیده و کاهش ریسک مرتبط با همه گروه ها هستند. این مقاله جنبه های گوناگون پایداری را در برمی گیرد و به طور عمده روی مسایلی که به خواص مصالح، پوششهای ساختمانی، توجهات زیست محیطی، حسگرها و نشانگرها، تکامل تیم و توانایی عملکرد تمرکز می کند.

کلیدواژه ها:

انرژی ، ساختمان ، توسعه پایدار ، طبیعت