اثربخشی آموزش مهارت استفاده از وسایل کمک حرکتی بر عزت نفس و خودکارآمدی بیماران مبتلا به سکته مغزی

مقدمه:کاهش خودکارآمدی و عزت نفس از عوارض شایع بعد از سکته مغزی است. توانبخشی بیماران  پس از ابتلا به سکته مغزی امری اجتناب ناپذیر است. آموزش استفاده  از وسایل کمک حرکتی باعث افزایش سطح فعالیت و استقلال بیماران می شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت استفاده از وسایل کمک حرکتی بر خودکارآمدی و عزت نفس بیماران سکته مغزی انجام شد. روش اجرا: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی شاهد دار است که  بر روی ۶۲ بیمار مبتلا به سکته مغزی در سال ۱۳۹۷ در بیمارستان کاشانی شهرکرد انجام شد. افراد نمونه به شیوه نمونه گیری آسان انتخاب و بر اساس اعداد تولید شده توسط نرم افزار random allocation به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. قبل از ترخیص گروه مداخله آموزش استفاده از وسایل کمک حرکتی را دیدند و گروه شاهد آموزش ها و درمان های معمول را دریافت کردند. در مراجعه بعدی به پزشک معالج (حداقل دو هفته بعد) خودکارآمدی و عزت نفس آنها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ و به کمک آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل گردیدند سطح معنی داری ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. نتایج: بیماران دو گروه مداخله و کنترل از نظر متغیرهای جمعیت شناختی همسان بودند. بررسی میزان خودکارآمدی و عزت نفس قبل و بعد آموزش در گروه شاهد، سطح معنا داری وجود نداشت (خودکارآمدی ۰/۲۲۱  p=،عزت نفس ۰/۱۰۲ p= )بود. ۰/۰۵P≥   ولی درگروه مداخله تفاوت معنا دار داشت و بهبود یافته بود. ۰/۰۵ P≤ . بررسی خودکارآمدی و عزت نفس گروه مداخله نسبت به گروه شاهد در آزمون کواریانس (خودکارآمدی ۵۰/۷۰۴f=  ، عزت نفس ۵۹/۶۲f= معنادار بود. لذا خودکارآمدی و عزت نفس گروه مداخله نسبت به گروه شاهد تفاوت معناداری پیدا کرده بود. نتیجه گیری: آموزش وسایل کمک حرکتی به بیماران سکته مغزی سبب بهبود عزت نفس و خودکارآمدی آنان در کنترل عوارض مربوط به بیماری می گردد. بنابراین توصیه می شود آموزش استفاده از این وسایل برای افزایش عزت نفس و خودکارآمدی مد نظر باشد.  

کلیدواژه ها:

mobility assistive devices ، Stroke ، self-efficacy ، self-esteem ، وسایل کمک حرکتی ، سکته مغزی ، خودکارآمدی ، عزت نفس