تاثیرکود زیستی بر رنگیزه های گیاه دارویی شنبلیله در شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی در کاهش اثر تنش کمآبی در شنبلیله، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه ای اجرا شد. فاکتور اول تنش آبی در پنج سطح ( ۱۰۰ ، ۹۰ ، ۸۰ ، ۷۰ ، ۶۰ درصد نیاز آبی گیاه) و فاکتور دوم کودزیستی در سه نوع عصاره جلبک دریایی الگا ۷۰ (صفر و ۵ لیتر در هکتار)، عصاره جلبک دریایی وکوزیوم )(صفر و ۵ لیتر در هکتار) و قارچ مایکوریزا (صفر و ۵۰ گرم در گلدان) مورد استفاده قرار گرفت. صفات مورد بررسی شامل کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید بودند. نتایج تجزیه واریانس نشانداد اثر آبیاری برای تمام صفات مورد بررسی معنی دار بود. اثر کود زیستی نیز برای تمام صفات و اثر متقابل آبیاری و کودزیستی بر کلروفیل a و کلروفیل کل معنی دار شد. یافته ها نشان داد که با افزایش شدت تنش آبی، همه صفات مورد بررسی کاهش یافت. استفاده از کود میکوریزا در شرایط تنش سبب بهبود صفات در مقایسه با عدم استفاده از کود زیستی شد

کلیدواژه ها:

تنش آبی ، کود زیستی ، شنبلیله ، کلروفیل