مفهوم شناخت درمانی، کاربرد و کارایی آن در پژوهشهای روان درمانی

شناخت درمانی، رواندرمانی نظامداری است که بر پایه نظریه، آسیب شناسی روانی، مجموعه ای از اصول و فنون درمانی و انبوهی از دانش است که اساسا از بررسی های تجربی بوجود آمده است. مضمون اصلی نظریه های شناختی رفتار درمانی و تغییر رفتار این است که نحوه تفکر افراد چگونه احساس و رفتار آنان را تعیین می کند هدف شناخت درمانی تشخیص و اصلاح افکاری است که به احساس ها و رفتارهای نامطلوب می انجامد. شناخت درمانگرها تحریف های شناختی را می یابند و به بیماران خود کمک می کنند اشتباهاتشان را بفهمند و تفکر خویش را عوض کنند. شناخت درمانی عبارتست از حل منظم و ساختمند مساله که محدودیت زمانی دارد و به ندرت بیش از ۳۰ جلسه طول می کشد. برای هر جلسه دستور کار تهیه می شود. معتقدند درمانگر باید با گرمی و خلوص با مراجع همدلی کند. همچنین درمانگر باید الگوی اموری باشد که می خواهد آموزش دهد. هدف از تحقیق برسی مفهوم شناخت درمانی، کاربرد و کارایی آن در پژوهش های روان درمانی است. پژوهش حاضر یک مرور توصیفی و با توجه به روش اجرا جزء مطالعات مروری نظام مند است. جستجوی سابقه پژوهشی با استفاده از پایگاه های داده های الکترونیکی زیر شامل پایگاه اطلاعات علمی SID، پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مجلات تخصصی نور، pubmed ، web of science ، google scholar و sciencedirect بدون محدودیت زمانی در ایران انجام شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که از درمان شناختی به طرز موفقیت آمیزی برای درمان اختلال هایی از جمله درمان فوبی ها، اختلال های اضطرابی، اختلال های روان - تنی، اختلال های خوردن، خشم و حملات وحشت زدگی، اختلال استرس پس از آسیب، رفتار خودکشی گرا، اختلال های شخصیت مرزی، اختلال های شخصیت خود شیفته، اختلال های اسکیزوفرنیک، سوءمصرف مواد، درد مزمن و بیماری جسمانی استفاده می شود. همچنین از درمان شناختی برای مداخله در بحران و در مورد زوج ها و خانواده ها، سوء استفاده کنندگان از کودک، مشاوره ی طلاق، مهارت آموزی و کنترل استرس نیز استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی ، روان درمانی ، پژوهش مرور توصیفی ، مطالعات مروری