بررسی الگوهای روابط بین مسلی والدین سالمند با فرزندان بالغشان و عوامل مرتبط با آن

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 493

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FAMILYRF09_029

تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: با توجه به اهمیت رابطه والدین سالمند و فرزندان و تاثیر آن بر ابعاد مختلف زندگی سالمندان، هدف از این مطالعه بررسی وضعیت روابط بین نسلی والدین سالمند با فرزندان بالغشان بود. مواد و روش ها: مطالعه به روش مقطعی در نمونه ای شامل ۴۶۳ نفر از سالمندان ۶۰ ساله و بالاتر ساکن شهر تهران انجام شده است که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ای انتخاب شدند. برای بررسی وضعیت روابط بین نسلی از مقیاس بای (۲۰۱۷) و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده گردید و سطح معنی داری ۰.۰۵ در نظر گرفته شد. مدل رگرسیون لجستیک به منظور بررسی عوامل مرتبط با الگوهای روابط بین نسلی استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی سالمندان مطالعه ۶۷.۹۶ (+-۰.۷) سال و میانگین تعداد فرزندان خانوار ۳.۵۵(+-۱.۸۰) بود. میانگین الگوهای انسجام کل، انسجام هنجاری دو طرفه، انسجام ساختاری جمعی وتضاد به طور معناداری بالاتر از متوسط و وضعیت الگوهای دوگانگی در سطح متوسطی قرار داشت. همچنین میانگین الگوی تضاد از همبستگی و دوگانگی بالاتر و همبستگی هنجاری دو طرفه از دیگر ابعاد همبستگی نیز بالاتر بود. بین سن و الگوهای روابط بین نسلی از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود داشت (P<۰.۰۵) و میانگین انسجام و تضاد در بین مادران سالمند با فرزندانشان بیشتر از میانگین انسجام و تضاد پدران سالمند با فرزندانشان بود اما میانگین دوگانگی در بین پدران سالمند بیشتر از میانگین دوگانگی در بین مادران سالمند با فرزندانشان بود. براساس نتایج رگرسیون لجستیک چندگانه، والدین سالمندی که صرفا سواد خواندن و نوشتن داشته (OR=۱.۵) و تنها زندگی کرده (OR=۱.۲) و وضعیت سلامتی خود را در سطح خوب ارزیابی کرده بودند (OR=۴)، انسجام بیشتری با فرزندان خود داشتند. نتیجه گیری: بر طبق نتایج، تضاد در بین والدین سالمند با فرزندانشان بیشتر از انسجام می باشد که نشان دهنده شکاف بین نسلی است که نیازمند اقدامات لازم در حوزه مشاوره خانوادگی و آموزش برای ارتقای روابط بین نسلی است. همچنین نشان داده شد عوامل متعددی مانند سن، جنس، وضعیت تحصیلات، اشتغال، ترتیبات زندگی، وضعیت سلامت و پایگاه اقتصادی اجتماعی والدین سالمند از عوامل موثر و پیش بینی کننده الگوهای ارتباطی بین نسلی والدین سالمند با فرزندانشان می باشد که نیاز به مطالعات بیشتر در روابط بین نسلی دارد.

نویسندگان

مریم ترابیان

گروه سالمندی شناسی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران

رضا فدای وطن

مرکز تحقیقات سالمندشناسی ایران، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران

مهشید فروغان

گروه سالمندشناسی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران

غلامرضا قائدامینی هارونی

گروه سالمندشناسی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران