جایگاه و چالش های بین رشته ای در سیستم آموزشی ایران

رشته های گوناگون علمی هم اکنون ضرورت پرداختن به کلیت علم را در خود حس کرده اند و همین امر آن ها را بدان سمت سوق داده که بحث میان رشته ای بودن علوم را جدی بگیرند. بر این اساس در سال های اخیر حوزه های میان رشته ای توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان آموزشی را به خود جلب کرده است. در این مقاله ضمن طرح مباحث نظری و تاریخی به بررسی علل و زمینه های پیدایش رویکرد میان رشته ای و شناسایی موانع موجود در ایجاد و گسترش این حوزه پرداخته شده است، تا با شناسایی این عوامل راه برای پیشرفت میان رشته ای ها هموار شود و در نهایت پیشنهاداتی برای چالش های بیان شده و راه اندازی و گسترش این رشته ها ارائه گردیده است. نتایج تحقیق نیز بیانگر آن است که پیشرفت های میان رشته ای با ایفای نقش موثر در حوزه کسب و کار، رشد علم، رفاه و توسعه سلامتی و مشارکت در ابعاد گوناگون می تواند نقش برجسته ای در توسعه کشور داشته باشد. اما در ایران، مطالعات بین رشته ای همگام با زمانه و تحولات جهانی پیش نرفته است و از جمله دلایل این امر عدم ساز و کارهای لازم در این زمینه می باشد. لازم به ذکر است، نویسنده اول مقاله فارغ التحصیل رشته آموزش ریاضی به عنوان یک میان رشته ای است، که این رشته را بعنوان نمونه واقعی انتخاب کرده و تمامی مباحث و دلایل با استناد به وضعیت کنونی این رشته در ایران بیان شده است.

کلیدواژه ها:

سیستم آموزشی ، بین رشته ای ، آموزش ریاضی