مقایسه ویژگی های کاغذ حاصل از کاه برنج با فرایندهای خمیرکاغذسازی شیمیایی- مکانیکی بر پایه سدیم و پتاسیم
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJWPR-28-3_012
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1400
چکیده مقاله:
در این تحقیق مقایسه ویژگیهای کاغذ حاصل از مخلوط کاه و کلش برنج با فرایندهای خمیرکاغذسازی شیمیایی- مکانیکی بر پایه سدیم و پتاسیم مورد بررسی قرار گرفت. شرایط پخت در فرایند خمیرسازی بر پایه پتاسیم شامل سولفیت پتاسیم ۶، ۸، ۱۰ و ۱۲ درصد، هیدروکسید پتاسیم ۳، ۴، ۵، ۶، ۸ و ۱۲ درصد نسبت به جرم خشک کاه، زمان آغشتهسازی ۳۰ دقیقه، نسبت مایع پخت به جرم خشک کاه ۷ به ۱، زمان پخت ۳۰ و ۶۰ دقیقه و دمای پخت ۱۶۵،۱۶۰،۱۵۰،۱۳۰و۱۷۰ درجهی سانتیگراد و در فرایندهای بر پایه سدیم شامل سولفیت سدیم ۶ و ۸ درصد، هیدروکسید سدیم ۳ و ۴ درصد، زمان آغشتهسازی ۳۰ دقیقه، نسبت مایع پخت به جرم خشک کاه ۷ به ۱، زمان پخت ۳۰ دقیقه و دمای پخت ۱۳۰ و ۱۵۰ درجهی سانتیگراد بود. بازده و وازده تیمار بهینه در فرایند بر پایه پتاسیم به ترتیب ۱۹/۶۵ و ۲۲/۴ درصد و در فرایند بر پایه سدیم ۷۵/۶۹ و ۶۸/۳ درصد بدست آمد. پس از پالایش و رسیدن به درجهروانی ml CSF ۲۵±۳۰۰ کاغذ دستساز با جرم پایه ۶۰ گرم بر متر مربع تهیه و ویژگی های فیزیکی، مقاومتی و نوری آنها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که شاخص مقاومت در برابر کشش، طول پاره شدن و دانسیته ظاهری در کاغذهای حاصل از فرایند بر پایه سدیم و پتاسیم مشابه و کاغذهای حاصل از فرایند بر پایه پتاسیم، مقاومت در برابر ترکیدن، درجه روشنی بالاتر و مقاومت در برابر پاره شدن و نسبت ضریب جذب نور به ضریب پخش نور کمتری داشتند.
نویسندگان
زهرا ابراهیمی
کارشناس ارشد مهندسی فناوری سلولز و کاغذ، پردیس۱، دانشگاه شهید بهشتی، سوادکوه، زیرآب
حسین کرمانیان
- استادیار، عضو هیئت علمی، گروه مهندسی فناوری سلولز و کاغذ، پردیس ۱، دانشگاه شهید بهشتی، سوادکوه، زیرآب
امید رمضانی
- استادیار، عضو هیئت علمی، گروه مهندسی فناوری سلولز و کاغذ، پردیس ۱، دانشگاه شهید بهشتی، سوادکوه، زیرآب
مجید ذبیح زاده
دانشیار، عضو هیئت علمی گروه چوب و کاغذ دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری