اثربخشی بخشایش درمانی بر سلامت روانی، کیفیت زندگی و شادکامی نوجوانان تک سرپرست شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بخشایش درمانی بر سلامت روانی، کیفیت زندگی و شادکامی نوجوانان تک سرپرست شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان تک سرپرست گروه سنی ۱۵ کا ۱۷ ساج شهر اصفهان بود. حجم نمونه شامل دو گروه کنتارج ۱۵ نفر و گروه آزمایش ۱۵ نفر که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه ۲۶ سوالی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ۲۰۰۴ ، پرسشنامه ۲۹ سوالی شادکامی آکسفورد ۱۹۹۸ ، و پرسشانامه ۲۸ سوالی سلامتروانی گلدبرگ ۱۹۷۲ بود. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۲ جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بخشایش درمانی بر سلامت روانی، کیفیت زندگی و شادکامی نوجوانان تک سرپرست تاثیر داشت. بخشایش درمانی بر خرده مقیاس های سلامت روانی نشانه ها و شکایات، اضطراب، نارسایی عملکرد اجتماعی و افسردگی نوجوانان تک سرپرست تاثیر داشت. بخشایش درمانی بر خرده مقیاس های کیفیت زندگی سلامت جسمی، سلامت روانی، روابط با دیگران، و محیط زندگی نوجوانان تک سرپرست تاثیر داشت

کلیدواژه ها:

بخشایش درمانی ، سلامت روانی ، کیفیت زندگی ، شادکامی ، نوجوانان کس سرپرست