توان سنجی اقلیمی مناطق مستعد کشت گندم دیم و نیشکر مطالعه موردی: استان خوزستان)

هدف این پژوهش، توان سنجی اقلیمی-کشاورزی کشت گندم دیم و نیشکر با استفاده از سه روش فائو، پاپاداکیس و یونسکو در مناطق استان خوزستان است و از دو روش فائو و پاپاداکیس برای شناسایی مناطق کشت هر دو محصول و از روش یونسکو برای مشخص کردن مکان های مستعد کشت گندم دیم استفاده شده است. برای این منظور از آمار ۲۳ ساله (۱۹۹۴-۲۰۱۶) داده های اقلیمی روزانه مربوط به دما، بارش، ساعت آفتابی، رطوبت نسبی و سمت و سرعت باد ۱۰ ایستگاه همدیدی استان استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بخش های عمده ای از مناطق شمالی و شمال شرق استان برای کشت گندم دیم مناسب بوده و بخش های جنوبی و جنوب غربی از این نظر نامناسب بوده اند. در این میان کارآیی دو روش فائو و پاپاداکیس نسبت به روش یونسکو بهتر بود. از نتایج قابل توجه این مطالعه می توان به شناسایی مناطق مستعد کشت نیشکر در استان خوزستان به واسطه نتایج دو روش فائو و پاپاداکیس اشاره کرد. براساس نتایج این دو روش بخش های مرکزی، جنوب و جنوب غربی استان برای کشت نیشکر مناسب بوده درحالی که براساس واقعیات منطقه، تنها در شهرستان اهواز این گیاه کشت می شود. در مورد نیشکر هیچ یک از دو روش فائو و پاپاداکیس از نظر کارآیی بر یکدیگر برتری نداشته اند.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، اقلیمی-کشاورزی ، نیشکر ، خوزستان