برساخت اجتماعی رفتار مطلوب کارکنان نیروی انتظامی از نگاه دانشجویان

زمینه و هدف: نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران نقش مهمی در تامین رضایت افراد جامعه دارد. رضایت افراد از نیروی انتظامی، حاصل مقایسه‎ الگوی ذهنی افراد از رفتار مطلوب و رفتار واقعی ماموران نیروی انتظامی است. هدف پژوهش حاضر شناسایی عنصر‎های برساخت اجتماعی رفتار مطلوب نیروی انتظامی است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت داده‎ها کیفی است. بر مبنای رویکرد برساخت‎گرایی ‎اجتماعی از روش حافظه‎ران استفاده می‎شود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی واقع در پردیس مرکزی هستند. به دلیل دشواری جلب نظر افراد برای مشارکت در روند پژوهش، روش نمونه‎گیری، غیرتصادفی از نوع در دسترس است. به‎دلیل الزام ‎به دستیابی ‎به اشباع نظری، حجم نمونه‎ پژوهش باز است و در عمل طی فرآیند جمع‎آوری و بررسی داستان‎ها تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده‎های جمع‎آوری شده با استفاده ‎از کدگذاری به روش حافظه‎ران به‎منظور شناسایی عنصرهای سوژه‎ پژوهش انجام شد. سنجش پایایی با استفاده‎ از روش بازآزمون منجر به محاسبه‎ نود ‎و ‎چهار درصد پایایی برای کدگذاری شد. یافته‎ها: نتایج کدگذاری داده‎های جمعآوری ‎شده نشان‎داد که ساخت اجتماعی واقعیت رفتار مطلوب نیروی انتظامی دارای بیست‎ و ‎هشت عنصر گوش شنوا، ادبیات ‎مناسب، بله گفتن، سلام کردن، استفاده از زبان ‎مادری، شعر خواندن، تایید کلامی سخن، شما خطاب کردن، جدی ‎بودن، چشم گفتن، هم‎صحبتی با کودکان، احترام، تایید با حرکت سر، نگاه رو به پایین، همدلی، سکوت، آراستگی، تمرکز، چهره ‎گشاده، حفظ‎ فاصله، لحن ‎ملایم، حمایت ‎از مظلوم، آهسته سخن گفتن، حمایت‎ از زنان، اشتیاق، لبخند زدن، استواری و تسلط بر خویشتن است.نتایج: بررسی عنصرهای پدیدارشده حاکی ‎از وجود دو دسته‎ عنصرهای کلامی و عنصرهای غیرکلامی در ساخت اجتماعی واقعیت رفتار مطلوب نیروی انتظامی است. نتایج حاکی از آن است که بدون در نظر گرفتن موقعیت بروز رفتار، تصویری به شدت منسجم و یکپارچه از رفتار مطلوب ماموران نیروی انتظامی در ذهن افراد وجود دارد.

کلیدواژه ها:

برساخت‎گرایی اجتماعی ، ساخت اجتماعی واقعیت ، مفهوم‎های ذهنی ، حافظه‎ران ، نیروی انتظامی