الگوی روانه سازی کارکنان در سازمان های انتظامی و غیرانتظامی

زمینه و هدف: کارکنان جدید، ارزش ها و منش های بیرون سازمان را به داخل سازمان می آورند و در مقابل، سازمان ها تلاش می کنند آن ها را با ارزش ها و منش های درونی آشنا و سازگار کنند، بنابراین هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی روانه سازی کارکنان در سازمان های انتظامی و غیرانتظامی ایران است. روش: پژوهش حاضر به صورت پژوهش ترکیبی (کیفی - کمی) انجام شد. در بخش اول پژوهش به منظور طراحی الگوی جامع روانه سازی کارکنان، از روش فراترکیب سندلوسکی و باروسو (۲۰۰۷) استفاده شد. در بخش دوم پژوهش، با استفاده از نظرات خبرگان و ارزیابی ضریب نسبی و شاخص روایی محتوا، تبیین الگوی روانه سازی کارکنان میسر شد. به منظور ارائه ترکیب مطلوبی از ابعاد که بتواند روانه سازی کارکنان را در ستاد فرماندهی انتظامی، ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، امور مالیاتی و آموزش وپرورش استان فارس، بهینه کند، از روش سیستم خبره فازی استفاده شد. در گام بعدی به منظور کاربردی کردن الگو و ارزیابی مولفه های روانه سازی کارکنان در سازمان های انتظامی و غیرانتظامی، ۲۹۴ پرسشنامه بین کارکنان چهار سازمان یادشده که به صورت نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده بودند، توزیع و داده ها با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: انجام این پژوهش، ضمن طراحی الگوی روانه سازی کارکنان در سازمان های انتظامی و غیرانتظامی، به ارائه ترکیب مطلوب ابعاد الگو به گونه ای که بتوان روانه سازی کارکنان در سازمان های انتظامی و غیرانتظامی را بهینه کرد. همچنین یافته ها نشان می دهد که خبرگان پژوهش، ۶ بعد، ۱۴ مولفه و ۷۷ شاخص برای پیاده سازی موفق روانه سازی کارکنان در ساختارهای یادشده را تشخیص دادند. نتایج: ابعاد، مولفه ها و شاخص های استخراجی از روش فراترکیب (الگوی پژوهش) در جامعه هدف تایید شد و نتایج آزمون نشان دهنده آن است که شرایط شغلی، بسترسازی و شرایط سازمانی و آثار و نتایج، تاثیر معنی داری بر روانه سازی کارکنان داشتند.

کلیدواژه ها:

شرایط شغلی ، بسترسازی ، شرایط سازمانی ، روانه سازی ، سازمان های انتظامی و غیرانتظامی