بررسی و مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه در اشخاص مبتلابه درد مزمن و اشخاص سالم

هدف پژوهش حاضر مقایسه و بررسی طرحوارههای ناسازگار اولیه در اشخاص مبتلابه درد مزمن و اشخاصسالم بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و علی مقایسه ای بود. در پژوهش انجام شده دو جامعه آماری درنظر گرفته شد، جامعه اول عبارت بود از همه بیماران مبتلابه درد مزمن اسکلتی - عضلانی مراجعه کنندهبه کلینیک های چند تخصصی درد پردیس، سینوهه و ماهان، در شهر تهران در سال ۱۳۹۹ و جامعه دوماشخاص سالمی که تا زمان انجام پژوهش دچار درد مزمن نشده بودند و ازنظر خصوصیات دموگرافیکی باجامعه اول پژوهش، همتا بودند. در این پژوهش برای افزایش اعتبار بیرونی مجموعا ۱۲۰ نفر به عنوان حجمنمونه نهایی شامل ۶۰ نفر در گروه اشخاص مبتلابه درد مزمن و ۶۰ نفر در گروه اشخاص سالم در نظرگرفته شد. روش نمونه گیری در این پژوهش، برای هردو گروه، در دسترس و داوطلبانه بود. برای جمع آوریاطلاعات پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۸۸)، و درد ملزاک (۲۰۰۷) به صورت آنلاینو الکترونیکی استفاده شد. برای مقایسه سه متغیر در دو گروه، از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تی برایگروه های مستقل استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد بین میانگین نمرههای اشخاص مبتلا به درد مزمنو اشخاص سالم در حوزه طرحواره های ناسازگار اولیه طرد و بریدگی، محدودیت های مختل و گوش به زنگیتفاوت معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، درد مزمن