استفاده از روش کم ترین مربعات در ایجاد مدل رقومی بارش (DPM)

یکی از مراحل اصلی در مطالعات منابع آب برآورد توزیع مکانی بارندگی در مقیاس های زمانی متفاوت می باشد. مطالعه بارش به­عنوان یک عنصر بسیار مهم و رکن اساسی در مطالعات بیلان آب و اساس برنامه ریزی های منابع طبیعی هر کشوری شناخته می شود. به­دلیل کمبود ایستگاه های باران سنجی و نقطه ای بودن این ایستگاه ها، استفاده از مدلی که علاوه بر مقادیر بارش ایستگاه ها از عوامل دیگری همچون توپوگرافی، رطوبت و جهت شیب، بارش را درون یابی کند، ضروری است. لذا در این پژوهش داده های بارش و رطوبت از ۹ ایستگاه همدید و ۳۱ ایستگاه باران سنجی استان لرستان به­مدت ۱۲ سال آماری اخذ و با استفاده از روش کم­ترین مربعات روابط میان بارش با توپوگرافی و رطوبت به کمک نرم افزار Maple استخراج گردید؛ و سپس با اعمال این روابط در محیط GIS به­کمک زبان برنامه نویسی پایتون مدل رقومی بارش ایجاد شد. نتایج حاصل از این مدل حاکی از آن بود که میزان بارش از ۰۲/۰ تا ۶/۱۱ میلی متر با مقدار اندازه گیری شده در ایستگاه ها اختلاف دارد. هم­چنین برای سنجش کارایی این مدل، داده های بارش در سوم اردیبهشت رادار TRMM[۱] را با خروجی این مدل در همین روز مقایسه شد و این نتیجه به­دست آمد که ضریب تعیین برای داده های رادار TRMM، ۷۹ درصد و برای مدل رقومی بارش ۸۶ درصد می باشد. [۱]- Tropical Rainfall Measuring Mission  

کلیدواژه ها:

درون یابی بارش ، روش کم ترین مربعات ، استان لرستان ، مدل رقومی بارش