اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر پرخاشگری کودکان بیش فعال و کمبود توجه

هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر پرخاشگری کودکان بیش فعال و کمبود توجه مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تبریز بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کلیه ی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی مراجعه کننده به مراکز مشاوره تبریز می باشد. با توجه به اینکه این طرح، یک طرح مداخله ای می باشد، در آن از آزمودنی هایی که به یکی از مراکز تخصصی مشاوره شهر تبریز مراجعه کرده و دارای اختلال بیش فعالی / نقص توجه بودند، استفاده شد، در نتیجه با روش در دسترس انتخاب شدند. نمونه این تحقیق مشتمل بر ۴ کودک ۹-۱۲ ساله ۲) پسر و ۲ دختر) بود که توسط متخصص بالینی به عنوان کودک دچار اختلال بیش فعالی / نقص توجه تشخیص داده شدند. در این طرح، در سه مرحله آزمودنی ها اندازه گیری شدند. به این صورت که پرخاشگری را یکبار قبل از مداخله، یکبار بعد از مداخله و یکبار هم دو هفته بعد از مداخله که تموم شد، دوباره اندازه گیری شد. ابزار مورد استفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری و پرسشنامه بیش فعالی / نقص توجه و بسته آموزشی تنظیم هیجان بود. متناسب با طرح اجرا شده برای تحلیل نتایج، فرمول درصد بهبودی بکار رفت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر انواع پرخاشگری بدنی، کلامی، خشم و خصومت کودکان بیش فعال و کمبود توجه موثر می باشد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، پیشنهاد می شود نهادهای مربوط در زمینه سلامت کودکان، برنامه ریزی های لازم را در خصوص آموزش تنظیم هیجانی به کودکان تنظیم کنند.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، پرخاشگری کودکان ، اختلال بیش فعالی و کمبود توجه