بررسی و ارزیابی مولفه های موثر بر تاب آوری شهری( نمونه موردی شهر جدید صدرا)

شهرها در آینده، بیشتر مردم جهان را در خود جای خواهند داد؛ بنابراین، تمرکز مدیران باید بر پایدار تر کردن و تاب آور کردن این مکان ها باشد. تاب آوری شهری مفهومی است که به تازگی مورد توجه برنامه ریزان و مدیران شهری در سراسر جهان قرار گرفته است. این امر در واکنش به حوادث طبیعی و بحران های اقتصادی و اجتماعی - سیاسی، به مثابه مفهومی کلیدی جایگاه ویژه ای یافته است . هدف از انجام این تحقیق تبیین مولفه های تاب آوری شهر ی در شهر جدید صدرا بدون در نظر گرفتن مخاطره خاصی می باشد. برای نیل به این هدف از روش تحقیق توصیفی تحلیلی مبتنی بر تحلیل پرسشنامه در بین کارشناسان بهره گرفته شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روشهای آماری میانه، مد، میانگین، آزمون K-S، و آزمون On sample T-test استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل آماری نتایج حاصل از T تک نمونه ای در راستای سنجش مولفه ها نشان میدهد، که در مورد مولفه کاهش مخاطرات زیر شاخص بیمه مخاطرات با میانگین ۲.۶۷، در مورد مولفه زیرساختی تاب آوری شهری زیر شاخص زیر ساخت های حیاتی با میانگین ۲.۷، در مورد مولفه تاب آوری اجتماعی- فرهنگی زیر شاخص امنیت با میانگین ۲.۶، در مورد مولفه تاب آوری نهادی - مدیریتی زیر شاخص آموزش و استفاده از نیروهای متخصص با میانگین ۳ بیشترین تاثیر را در تاب آوری ر مقایسه با زیر شاخص های گروه خود داشته اند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، تاب آوری ، آسیب پذیری ، ابعاد و مولفه ها ، مدیریت سوانح ، شهر صدرا.