خرده خودکامگان و نقش آن در عرفان سرخپوستی (با تاکید بر آراء کارلوس کاستاندا)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 414

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RELIGI05_011

تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1400

چکیده مقاله:

عرفان، راه و روش کسب معرفت، عبور از محسوسات و رسیدن به امور باطنی و معنوی است. هر قوم و ملیتو دین و آیینی بر حسب آموزههای جغرافیایی خویش، در درون خود سالکان کمالجویی را می پروراند. عرفانسرخپوستی نیز در میان سرخپوستان مکزیکی شکل گرفته است. این عرفان، اولین بار، توسط کارلوس کاستاندا،که از استادش دونخوان ماتیوس آموخته بود، به جوامع دیگر معرفی شده است. از جمله مواردی، که در سلوک سرخپوستی به چشم میخورد، اصطلاح «خرده خود کامگان» این مقاله با هدف معرفی «خرده خودکامه» و نقش آن در سلوک سرخپوستی، به روش توصیفی- تحلیلی و کتابخانه ای انجام شده است. نتایج حاصله نشان میدهد؛ خرده خودکامگان که از آنها با نام «خرده ستمگران» یا «جبران کوچک» نیز یاد شده است، کسانی هستند که از نظر شخصیتی بسیار شرور، هتاک، گستاخ و ظالم هستند که به آبروی خویش ارزشی قائل نیستند و گاه به ضرب و شتم افراد نیز اقدام میکنند. سالکانی موفق خواهند شد، به «صاحبان بصیرت» تبدیل شوند، که در زندگی روزمره «خرده ستمگرانی» را داشته باشند؛ زیرا با صبر وتحملی که در مقابل رفتار ظالمانه «خرده خودکامگان یا خرده ستمگران» از خود نشان میدهند باعث صیقل روح، تقویت صبر و از بین رفتن خودبزرگبینی در وجودشان می شوند.

نویسندگان

زهرا پریدختان

دانش آموخته دکتری دانشگاه آزاد اسلامی شیروان