خداوند انسان و آفرینش

در این مقاله از دیدگاه هستی شناسی و با استفاده از روش های تحلیلی تطبیقی و توصیفی به مفاهیم خداوند، انسان و جهان و تعامل انها با یکدیگر پرداخته شده است. دیدگاه های شناختی فیزیک به عنوان زیر بنای علوم تجربی مبتنی بر عقل به مفهوم اعم ان مورد بررسی قرار گرفته است و محدودیت های شناختی ان با تکیه بر این علم بیان شده اند سپس دیدگاه های فلسفی موجود برای هستی شناسی و نوع همگرایی انها برای نیل به قطعیت شناخت و محدودیت های انها بررسی شده اند انگاه مفهوم آفرینش بر گرفته از لغت قرانی خلقت به معنای اندازه گیری و تقدیر جهان و نگاه قران و نحوه ارتباط این مفهوم با سایر مفاهیم قرانی مانند عقل و قلب و ....در تحول دیدگاه های مختلف هستی شناسی پرداخته شده است و در نهایت بر کامل بودن نظریه مکانیک کوانتومی در فیزیک جدید در توصیف اماری و غیر دقیق و نا متعین با توجه به مبادی شناخت در این علم از جهان و تایید ان و نشان دادن محدودیت شناختی ان از منظر مفاهیم دقیق قطعی و متعین قرانی در قالب خلقت یا همان افرینش خداوند و توان افرینندگی انسان در عرض افرینش خداوند نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

خداوند ، انسان ، جهان ، آفرینش ، فیزیک ، قران