بررسی اثرات افزودن اوره معمولی و اوره آهسته رهش نیتروزا به جیره های حاوی ملاس بر تخمیر میکروبی با روش تولید گاز

این آزمایش با هدف بررسی اثرات نوع و سطح منبع نیتروژن غیرپروتئینی و نیز سطح ملاس افزوده شده به جیره های پر کنسانتره بر فراسنجه های تولید گاز انجام شد. برای انجام آزمایش از طرح کاملا تصادفی با الگوی فاکتوریل ۳ ×۲×۲ با ۱۲ تیمار و ۵ تکرار استفاده شد. فاکتورها شامل دو نوع منبع نیتروژن غیرپروتئینی (اوره معمولی و اوره آهسته رهش نیتروزا) و هر منبع در دو سطح (سطوح ۰/۸ و ۱/۶ درصد اوره معمولی و سطوح ۰/۹ و ۱/۸ درصد اوره آهسته رهش) و ملاس در سه سطح (صفر، ۱۰ و ۲۰ درصد) براساس ماده خشک جیره بودند. با افزایش سطح ملاس مقادیر گاز تولیدی تجمعی تا ساعت ۲۴ انکوباسیون، انرژی متابولیسمی، ماده آلی قابل هضم واقعی، درصد قابلیت هضم ماده آلی و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر افزایش یافت (۰/۰۵>p ). اثرات نوع منبع نیتروژن غیرپروتئینی و سطح اوره معمولی و آهسته رهش، بر تولید گاز تجمعی، طی مدت انکوباسیون، معنی دار نبود. فراسنجه های تولید گاز تحت تاثیر نوع و سطح منبع نیتروژن غیرپروتئینی (اوره معمولی در مقایسه با اوره آهسته رهش نیتروزا) قرار نگرفت. ماده آلی قابل هضم واقعی در جیره های حاوی اوره آهسته رهش نسبت به اوره معمولی بالاتر بود (۰/۰۵>p ) ولی در سایر فراسنجه های اندازه گیری شده تفاوتی بین دو منبع نیتروژن غیرپروتئینی مشاهده نشد. به ­طورکلی نتایج نشان داد که به ­نظر نمی رسد از نظر سرعت آزادسازی آمونیاک در محیط کشت بین اوره معمولی و اوره آهسته رهش نیتروزا تفاوتی وجود داشته باشد، ولی افزودن ۲۰ درصد ملاس سبب بهبود فراسنجه های تولید گاز شد.

کلیدواژه ها:

اوره آهسته رهش ، اوره معمولی ، تولید گاز ، ملاس