تاثیر سبک رهبری اصیل بر خوشبینی علمی معلمان مقطع ابتدائی شهر سراب در سال تحصیلی ۱۴۰۰ ۱۳۹۹

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر میانجی خوش بینی علمی در رابطه سبک رهبری اصیل وتعلق خاطرکاری معلمان مقطع ابتدائی شهر سراب در سال تحصیلی ۹۹-۱۴۰۰ بود. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان مقطع ابتدائی شهرسراب در سال تحصیلی۹۹-۱۴۰۰ به عداد ۶۰۰ نفر میباشد از این تعداد بر اساس جدول گرجی- مورگان به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ۲۳۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه رهبری اصیل والومبا آولیو، گاردنر، ورنسینگ و پترسون (۲۰۰۸)، پرسشنامه خوشبینی علمی هوی و همکاران (۲۰۰۶) و پرسشنامه تعلقخاطر کاری شاقولی (۲۰۰۲) برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. جهت برآورد روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها ازنظر متخصصان و اساتید و برآورد پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که این مقدار برای همه پرسشنامه ها بالاتر از ۰/۷ به دست آمد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از لیزرل به روش معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی تجزیه و تحلیل شد. نتایج این تحقیق نشان داد :که مدل دارای برازش مناسب بوده و سبک رهبری اصیل بر تعلق خاطر کاری معلمان تاثیر دارد وخوش بینی علمی باعث افزایش ۴۰/۵ درصد تاثیر سبک رهبری اصیل بر تعلق خاطر کاری می شود.همچنین تحلیل فرضیه های فرعی پژوهش نشان داد ابعاد سبک رهبری اصیل بر تعلق خاطر کاری و خوش بینی علمی معلمان تاثیر دارد و۴۳ درصد تغییرات تعلق خاطر کاری معلمان و۵۷/۲درصد تغییرات خوش بینی علمی توسط تغییرات مولفه های رهبری اصیل تبیین می گردد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری اصیل ، تعلق خاطر کاری ، خوشبینی علمی