واکاوی تجارب زیسته و تحلیل ادراک معلمان ابتدایی از تدریس درس هنر:مطالعه ای به روش پدیدارشناسی

هدف پژوهش حاضر واکاوی تجارب زیسته و تحلیل ادراک معلمان ابتدایی از تدریس درس هنر در مدارس ابتدایی است. رویکرد این پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی است. میدان پژوهش، معلمان مدارس ابتدایی اسلامشهر و همچنین دانشجو معلمان شاغل به تحصیل بودند که از طریق نمونه گیری هدفمند از نوع ملاکی، تعداد ۱۵ نفر از معلمان تا رسیدن به اشباع نظری داده ها، از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته در پژوهش شرکت داده شدند. به منظور تحلیل داده های مصاحبه ها از روش هفت مرحله ای کلایزی استفاده شد. روایی و پایایی داده ها از طریق چهار معیار بازنگری ناظران و استفاده از نظرهای تکمیلی همکاران، جستجوی شواهد مغایر و تحلیل موارد منفی، مرور دست نوشته ها، مقوله ها و نتایج از جانب مشارکت کنندگان در پژوهش و مصاحبه های مداوم و ارتباط مستمر با اطلاع رسان ها در طول زمان حاصل شد. یافته ها حاکی از آن است که معلمان درک بسیار پائین نسبت به برنامه درسی هنر دارند. همچنین نادیده گرفتن و بی اهمیت جلوه دادن برنامه درسی هنر در میان سایر دروس، کمبود منابع مالی تخصیص داده شده، کمبود وقت برنامه درسی برای درس هنر و بی انگیزگی معلمان برنامه درسی هنر از دیگر یافته های این پژوهش است. بهبود نگرش معلمان نسبت به برنامه درسی هنر با ارائه آموزش های مناسب ضمن و حین خدمت، بالا بردن سطح آگاهی والدین نسبت به اهمیت درس هنر، ایجاد بسترهای مناسب برای تبادل تجارب بین معلمان پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

تجارب زیسته ، تدریس درس هنر ، معلمان ابتدایی ، دانشجو معلمان