معلمانه های من؛ تجربه زیسته یک دانش آموخته ی دانشگاه فرهنگیان

هدف مطالعه حاضر بیان و تحلیل تجارب زیسته نویسنده اول از قبل و حین تحصیل در دانشگاه فرهنگیان با روش خود مردم نگاری بود. این پژوهش رویکردی کیفی و پدیدارشناسانه دارد. منبع داده های پژوهش، تجارب و خاطرات (کارنمای معلمی) یکی از دانش آموختگان دانشگاه فرهنگیان است که به شیوه ی روایت نگاری تنظیم گردید. یافته های پژوهش نشان داد که قرار گرفتن در محیط فرهنگی خانواده، کمک به معلمان در مدرسه و تدریس مستقل در زبانکده سبب گرایش وی به معلمی گردیده است. ایشان تجارب کسب شده در خوابگاه، مطالعه زندگی نامه بزرگان تعلیم و تربیت، مطالعات درسی و غیردرسی، بهره گیری از اساتید خبره، کارگاههای آموزشی، برگزاری نمایشگاههای علمی و فرهنگی در دانشگاه، اعطای مسئولیت به دانشجومعلمان، برگزاری سفرها و مراسم مذهبی متعدد، قرائت سوگندنامه و ... را از عوامل موثر در حرفه ای شدن خود می داند. همچنین در بدو ورود به دانشگاه، مشکلات بسیاری از جمله مشکلات رفاهی، عدم وجود کتابخانه و فضای ورزشی برای اوقات فراغت، نقش نداشتن در انتخاب واحد، اساتید و ساعات آموزشی، عدم بررسی کتب درسی دبستان به علت کمبود اساتید مجرب در این زمینه، مشکلات مربوط به کارورزی و... گریبان گیر دانشگاه و دانشجومعلمان بوده که به تدریج از شدت آنها کاسته گردیده است. اما همچنان مشکلاتی وجود دارد که باید برای رفع هرچه سریع تر آنها کوشید.

کلیدواژه ها:

معلم ، دانشگاه فرهنگیان ، خود مردم نگاری ، تجربه زیسته