بررسی تأثیر مدیریت بقایای گیاهی برترسیب کربن خاک

زمینهای کشاورزی عموماً دارای کربن آلی کمتری نسبت به زمینهای طبیعی میباشند. ترسیب کربن در زمینهای کشاورزی یا به وسیله افزایش ذخیره کربن (باقی گذاشتن بقایای گیاهی) و یا به وسیله آهستهتر نمودن تجزیه ماده آلی (عملیات بدون شخم) انجام می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر باقی گذاشتن بقایای گیاهی بر روی میزان ترسیب کربن خاک میباشد. به این منظور منطقه نیمه خشک سیسابانتخاب گردید و مورد بررسی قرار گرفت. برای نمونهبرداری از خاک به صورت تصادفی- سیستماتیک عمل شد. نمونههای خاک از دو عمق 0- 15 و 15 - 30 سانتیمتر و به تعداد 5 نمونه از هرعمق در هر منطقه (داخل ایستگاه که تحت کشت و کار حفاظتی قرار داشت و منطقه مجاور آن که بقایای گیاهی برداشت میشد) جمعآوری شد. در آزمایشگاه ابتدا وزن مخصوص ظاهری نمونههای خاک تعیین گردید و سپس درصد کربن آلی از روش والکیبلک به دست آمد. نتایج نشان داد که کشت و کار حفاظتی باعث افزایش کربن آلی خاک به میزان 2/94 تن در هکتار در عمق 0- 15 سانتیمتری خاک و 52 / 2 تن در هکتار در عمق 15 - 30 سانتیمتری خاک گردیده است. با توجه به اینکه مساحت اراضی کشاورزی ایران حدود 24 میلیون هکتار میباشد، پتانسیل ترسیب 6 میلیون تن کربن در هکتار در سال را در صورت اعمال تنها مدیریت کشت و کار حفاظتی دارا میباشند

کلیدواژه ها:

مدیریت بقایای گیاهی ، ترسیب کربن خاک ، منطقه سیساب