بررسی ارتباط معماری پایدار با معماری بومی ایران در راستای تحقق توسعه پایدار

با توجه به چالش های موجود در جهان کنونی همچون بحران آلودگی آب، خاک و هوا، افزایش جمعیت و به تبع آن کمبود منابع، توجه و به کارگیری رویکرد توسعه پایدار به عنوان راهکاری در جهت کاهش مشکلات زیست محیطی وکمبود منابع انرژی بسیار مهم می باشد. معماری اکولوژیکی و معماری هوشمند و معماری سبز از زیر مجموعه های معماری پایدار محسوب می شوند که در جهت دست یابی به توسعه پایدار ضروری هستند. در راستای دستیابی به معماری پایدار و به کار گیری انرژی های تجدید پذیر، می توان با استفاده از معماری بومی ایران و تلفیق روش های به کارگیری در معماری بومی با روش های جدید به طرح های مناسب برای به کار گیری در شرایط کنونی دست یافت. این پژوهش با هدف شناخت اصول معماری بومی در جهت نیل به معماری پایدار و توسعه پایدار و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از استاد کتابخانه ای مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، معماری بومی