پاسخ فیزیولوژیک و زراعی ژنوتیپ های امید بخش گلرنگ به تنش کمبود آب آخر فصل

با هدف شناسایی اثرات خشکی آخر فصل روی اجزای عملکرد، عملکرد دانه و روغن و برخی شاخص­های فیزیولوژیک مرتبط با تحمل به خشکی در ژنوتیپ­های امید­بخش گلرنگ، آزمایشی به­صورت کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در اراضی شور مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، طی سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ اجرا شد. فاکتور اصلی، خشکی با دو سطح بدون تنش و تنش از گل دهی تا رسیدگی دانه و فاکتور فرعی، شش ژنوتیپ­ گلرنگ (پدیده، قزاقی، لاین­های۹۲، ۶۸، ۹۷ و ۱۳۲) بودند. در اثر تنش خشکی، اجزای عملکرد، عملکرد دانه و روغن، شاخص کلروفیل برگ، هدایت روزنه ای و مقدار نسبی آب برگ (RWC) به­طور معنی­داری کاهش و دمای برگ افزایش یافت و مقادیر این صفاتآن ها بین ژنوتیپ­ها متفاوت بود. همبستگی­ بین این شاخص­ها و اجزای عملکرد و عملکرد دانه و روغن معنی­دار شد. بنابراین نقش همه اجزای عملکرد و درصد روغن دانه روی محصول­دهی معنی­دار بود. رقم پدیده و لاین امید بخش ۶۸، با کسب مقادیر بالاتر این شاخص­ها، همواره بیشترین عملکرد دانه و روغن را نشان دادند. شاخص­های کلروفیل برگ، هدایت روزنه، مقدار نسبی آب برگ و دمای برگ، به اثرات خشکی روی ژنوتیپ­های گلرنگ را نشان دادند و توان لازم برای گزینش ژنوتیپ­های متحمل به خشکی را داشتند.

کلیدواژه ها:

شاخص برداشت ، عملکرد زیست توده ، غلاف دهی ، گلدهی ، وزن صد دانه