تشخیص صفت فاصله زایش با استفاده از روشهای درخت تصمیم و ماشین بردار پشتیبان در گاوهای شیری هلشتاین

کاهش خصوصیات تولیدمثلی در گاوهای شیری هلشتاین یک مشکل عمده در رابطه با پرورش گاوهای شیری است. رابطه منفی بین میزان تولید شیر و عملکرد تولید مثلی در نژادهای مختلف وجود دارد. با تمرکز بر روی صفات تولیدمثلی مانند صفت فاصله زایش، تولید نیز در نسل های بعدی بهبود خواهد یافت. زیرا فاصله زایش یکی از فاکتورهایی است که میزان کارآمدی و کفایت تولیدمثل را نشان می دهد. استفاده از الگوریتم های هوشمند روش های یادگیری ماشین در بررسی سامانه های پیچیده رو به افزایش است و این روش ها نیز می توانند رهیافت مناسبی برای تحلیل داده های صنعت گاو شیری به حساب آیند. در پژوهش حاضر، بررسی امکان دسته بندی فاصله زایش در گاوهای شیری هلشتاین با استفاده از دو روش درخت تصمیم (الگوریتم های برجسته، جنگل تصادفی و بیز ساده) و ماشین بردار پشتیبان انجام شد. برای بررسی کارایی روش ها، از معیارهای صحت و جذر میانگین مربعات خطا استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که روش های مختلف درخت تصمیم (برجسته) نسبت به روش ماشین بردار پشتیبان عملکرد بالاتری در امکان دسته بندی فاصله زایش داشت. سن مادر و تولید شیر، بیشترین ارتباط را با فاصله زایش داشتند. پژوهش حاضر اولین مطالعه با هدف تشخیص فاصله زایش با استفاده از روش های درخت تصمیم و ماشین بردار پشتیبان است که ممکن است اطلاعات در جهت درک بیشتر مدیریت فاصله زایش را بهبود دهد. عدم نیاز به برقراری هیچ پیش فرضی برای مدل سازی و تفسیر آسان نتایج مدل های درختی، دو مزیت اساسی آن است که به همین دلیل به نظر می رسد برای تحقیقات اصلاح نژاد دام مفید باشند. 

کلیدواژه ها:

درخت تصمیم گیری ، دسته بندی ، فاصله گوساله زایی ، گاو شیری ، ماشین بردار پشتیبان