تاثیر پیش تیمار بذر بر خصوصیات رشدی، عملکرد و فعالیت آنزیمی گوجه فرنگی در شرایط تنش سرما

به منظور بررسی تاثیر پیش تیمار بذر بر شاخص های رشدی و عملکرد میوه گوجه فرنگی در شرایط دمای پایین، آزمایشی به‎صورت آزمایشگاهی و گلخانه ای در گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۱ اجرا شد. برای این منظور گیاهچه های گوجه فرنگی حاصل از بذرهای پیش تیمار شده به ترتیب با غلظت های ۵/۱، ۵/۰ و ۵/۰ میلی مولار از پلی آمین های اسپرمین، اسپرمیدین و پوترسین و ۵۰ میلی گرم در لیتر متیل جاسمونات در سه روز متوالی و هر روز به مدت ۴ ساعت در معرض دمای ۴ درجه سانتی گراد قرار گرفتند. صفات مورد مطالعه شامل: قطر ساقه، ارتفاع بوته، تعداد روز تا گلدهی، تعداد گره گل دهنده، زمان گلدهی و میوه دهی، هدایت روزنه ای و محتوای کلروفیل برگ، تعداد میوه، میانگین قطر میوه، وزن کل میوه، تعداد برگ، تعداد گره، طول ساقه، قطر ساقه، سطح برگ، وزن خشک ریشه و وزن خشک میوه گوجه فرنگی، محتوای پروتئین کل و فعالیت آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز بودند. نتایج نشان داد تاثیر پیش تیمار بذر بر محتوای کلروفیل برگ، زمان میوه دهی، روز تا گلدهی، گره گلدهنده، تعداد خوشه، تعداد میوه، قطر میوه، وزن تر و خشک میوه و میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز گوجه فرنگی معنا دار بود. تنش سرما فلورسانس حداقل و حداکثر و قطر ساقه را به طور معناداری تحت تاثیر قرار داد. اثر متقابل پیش تیمار بذر و تنش سرما بر قطر ساقه و درصد ماده خشک اندام هوایی معنا دار شد. پیش تیمار بذر باعث کاهش معنا دار زمان گلدهی گوجه فرنگی شد، به طوری که بیشترین زمان گلدهی در تیمار شاهد ۵/۸۹ روز و کمترین زمان ۸۱ روز برای پیش تیمار با اسپرمیدین حاصل شد.    

کلیدواژه ها:

اسپرمیدین ، پلی آمین ها ، تعداد میوه ، متیل جاسمونات ، هدایت روزنه­ ای