تاثیر کود ورمی کمپوست و کود شیمیایی بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه سرخارگل Echinacea purpurea (L.) Moench))

هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر مقادیر مختلف کود آلی ورمی کمپوست و کود شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench) بود. آزمایش در سال زراعی ۸۹-۱۳۸۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس به صورت فاکتوریل دو عاملی با ۱۲ تیمار در سه تکرار انجام شد. عامل کود شیمیایی در سه سطح C۱ (بدون مصرف کود)، C۲ (۷۵ کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره + ۳۰۰۰ پی پی ام در هکتار کود مایع ریزمغذی) و C۳ (۱۵۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره + ۶۰۰۰ پی پی ام در هکتار کود مایع ریزمغذی) و عامل کود آلی ورمی کمپوست در چهار سطح (۰، ۲، ۴ و ۶ تن در هکتار) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کود ورمی کمپوست اثر معنی داری بر وزن خشک ساقه، گل، ریشه، عملکرد بیولوژیک، تعداد گل در بوته و سبزینگی برگ داشت. همچنین برهم کنش کود شیمیایی و کود ورمی کمپوست بر وزن خشک ریشه، وزن خشک ۱۰۰ گل و ارتفاع بوته معنی دار گردید. بیشترین مقدار وزن خشک ساقه، گل، تعداد گل در بوته و ارتفاع بوته از کاربرد ترکیب تیماری ورمی کمپوست ۴ تن در هکتار و بدون مصرف کود شیمیایی و بیشترین وزن خشک ریشه و عملکرد بیولوژیک به ترتیب از کاربرد ۹۴/۲ و ۵۹/۳ تن در هکتار ورمی کمپوست بدست آمد. هیچ یک از صفات مورد مطالعه تحت تاثیر عامل کود شیمیایی قرار نگرفت. همچنین اثر هیچ کدام از عوامل آزمایش بر ترکیب های فنلی تام اندام های مختلف گیاه معنی دار نبود. با توجه به نتایج بدست آمده کاربرد کود آلی ورمی کمپوست به عنوان جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی در زراعت سرخارگل معرفی می شود.

کلیدواژه ها:

سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench) ، ترکیب های فنلی ، تغذیه گیاه ، زراعت ارگانیک ، کود آلی ، نیتروژن