تغییر برخی ویژگی های بیوشیمیایی گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench) در پاسخ به تاریخ کشت و دوره غرقاب خاک

با هدف بررسی اثر تاریخ کشت و دوره غرقاب خاک بر ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری طبرستان-دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال ۱۳۹۱ اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه تاریخ کشت (۱۰ تیر، ۹ مرداد و ۸ شهریور ۱۳۹۱) و سه دوره غرقاب (بدون غرقاب به عنوان شاهد، ۳ روز غرقاب و ۵ روز غرقاب) بودند که به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی در نظر گرفته شدند. پس از پایان مدت غرقاب، مقدار مالون دی آلدهید (MDA) و اکسیداسیون پروتئین برگ ها، فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز (SOD)، آسکوربات پراکسیداز (APX)، پراکسیداز (POD) و کاتالاز (CAT)، میزان فنل و فلاونوئید کل و درصد بازدارندگی رادیکال آزاد DPPH اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش افزایش معنی دار مقدار MDA را در برگ سرخارگل نشان داد که بیشترین مقدار آن در غرقاب ۵ روزه و در تاریخ کشت ۸ شهریور بدست آمد. در این تاریخ کشت، پروتئین کل ۵ روز پس از غرقاب نسبت به شاهد ۹۰% کاهش یافت. بیشترین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی SOD و APX در سرخارگل های کشت شده در تاریخ ۱۰ تیر و در ۳ روز پس از غرقاب بدست آمد، در حالی که بیشترین فعالیت آنزیم POD و CAT مربوط به سرخارگل های نشاء شده در تاریخ ۹ مرداد بود. غرقاب ۵ روزه سرخارگل ها، میزان فنل و فلاونوئید کل گیاهان نشاء شده در تاریخ ۱۰ تیر را افزایش داد. بیشترین درصد بازدارندگی رادیکال آزاد DPPH (۱/۷۹%)، در ۵ روز پس از غرقاب و در تاریخ کشت ۸ شهریور بدست آمد. به طور کلی، با توجه به یافته های این آزمایش می توان گفت که گیاه سرخارگل به تنش غرقاب تحمل نسبتا خوبی دارد.

کلیدواژه ها:

آنزیم های آنتی اکسیدان ، پروتئین ، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench) ، فلاونوئید ، مالون دی آلدهید