ارزیابی تنوع مورفولوژیکی، فنولوژیکی و مولکولی جمعیت های ایرانی گونه بابونه زاگرسی (Anthemis haussknechtii Boiss. & Reut.)

در این مطالعه، صفات مورفولوژیک، فنولوژیک و مولکولی برای آنالیز تنوع در میان جمعیت های مختلف بابونه زاگرسی (Anthemis haussknechtii Boiss. & Reut.) شش استان مرکزی و غرب کشور، مورد استفاده قرار گرفتند. آنالیز تنوع صفات مورفولوژیک و فنولوژیک نشان داد که در میان جمعیت ها، همه صفات تحت ارزیابی دارای تفاوت معنی داری بودند. حداکثر ضرایب تنوع پذیری متعلق به درصد اسانس (۴۵.۷۶%)، تعداد ساقه گلده (۳۸.۷۶%) و قطر گل (۳۲.۸۶%) بود. در آنالیز ISSR، ۶ آغازگر انتخابی، ۵۵ نوار تولید کردند که ۳۸ نوار (۶۹.۱%) چندشکل بودند. دامنه فاصله ژنتیکی میان جمعیت ها از ۰.۰۰۹ تا ۰.۴۳۹ بود. مطابق دندروگرام حاصل از UPGMA، در میزان شباهت ۰.۶۶، جمعیت ها به دو گروه اصلی تقسیم شدند. گروه بندی جمعیت ها براساس نشانگرهای مولکولی، مطابق گروه بندی جغرافیایی آنها بود. از میان جمعیت های مورد مطالعه، جمعیت ایلام برای مناطق گرمسیر با شرایط آبی مناسب، جمعیت های اردکان و خرم آباد برای بهره برداران تجاری و مراکز تحقیقاتی و جمعیت میبد برای کشت در مناطق خشک و نیمه خشک قابل توصیه می باشند. دامنه وسیع تنوع ژنتیکی مشاهده شده در این مطالعه می تواند به عنوان یک منبع ژنی در دسترس برای اصلاح بابونه از طریق برنامه های گزینش و دورگ گیری مورد توجه قرار گیرد. برنامه های مناسب به منظور حفظ این تنوع، برای استفاده در برنامه های اصلاحی آینده باید در نظر گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

Anthemis haussknechtii Boiss. & Reut ، گزینش ، تنوع ، ISSR