استفاده از مدل شکنندگی در تخمین عمر مفید باقیمانده (مطالعه موردی: سیستم بارگیری معدن مس سونگون)

ایده عمر مفید باقیمانده (RUL) مفهوم جدیدی است که پیش بینی از مقدار عمر مفید باقیمانده را قبل از وقوع خرابی برای یک سیستم براساس شرایط حاضر و پروفیل عملیاتی گذشته ارائه می دهد. در این مقاله RUL بر اساس قابلیت اطمینان تخمین زده شده و برای تقارب به نتایج واقعی تر تاثیر شرایط محیط عملیاتی در قالب فاکتورهای ریسک در تحلیل ها وارد می شود. این شرایط محیطی گاها ملموس و قابل مشاهده (مشهود) بوده و گاها امکان تعیین و وارد کردن آنها در تحلیل وجود نداشته و تحت عنوان "فاکتورهای ریسک نامشهود" با استفاده از مدل شکنندگی تحلیل می شوند. تحلیل RUL مطالعه موردی از سیستم بارگیری (شاول کوماتسو ۱۲۵۰) معدن مس سونگون براساس اطلاعات یک بازه ۸ ماه نشان داد؛ مدل ویبول نرخ مخاطره متناسب مرکب (W-MPHM) بهترین برازش بر داده ها را دارد. در این مدل چهار فاکتور ریسک شیفت، نوع سنگ، نوع باربر و بارندگی با ضرایب نرخ مخاطره ۶۶/۲، ۷۹/۳، ۲۰۴/۰ و ۱۸/۱ به عنوان موثرترین فاکتورها بدست آمد. RUL سیستم در دو سناریوی بعد طی حدود ۴۰ ساعت صفر شد. همچنین مقایسه این W-MPHM با مدل نمایی نرخ مخاطره متناسب (Ex-PHM) در طول ۸۰ ساعت کارکرد نشان داد تقعر منحنی قابلیت اطمینان در مدل دومی بیشتر از مدل اولی بوده و در واقع سرعت افت قابلیت اطمینان در شروع بازه بیشتر می باشد. این موضوع نشان دهنده تاثیر فاکتورهای ریسک نامشهود در تحلیل علمکرد سیستم بوده و صرف نظر از آن نااریبی قابل توجهی در نتایج بدنبال خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ماشین آلات سنگین ، قابلیت اطمینان ، عمر مفید باقیمانده ، مدل شکنندگی