اصلاح الگوی مصرف گاز در بخش خانگی-تجاری با روش تجزیه

جایگاه ایران در حوزه انرژی در خاورمیانه و جهان و همچنین اهمیت استراتژیک منابع هیدروکربروی، مدیریت صحیح این منابع در فرآیند تولید تا مصرف در کشور را امری ضروری ساخته است. افزایش قابل ملاحظه سهم گاز در سبد انرژی که به علت پراکندگی منابع و باقی بودن ذخایر متناهی از این حامل در دنیا و روند کاهش ذخایر نفتی جهان می باشد و روند صعودی آن در بخش های مختلف مصرف همچون بخش تجاری-خانگی و پایان پذیر بودن آن ضرورت مصرف بهینه گاز را در بخش های مصرف کننده پررنگ تر میکند. بررسی اتلاف روزانه گاز در فرآیند پالایش، فرآورش، انتقال و چرخه عملیات بر نگرانی های ما افزوده، ما را بر آن داشته تا به مطالعه الگوی بهینه مصرف گاز در بخش خانگی-تجاری پرداخته، راه کار های احتمالی را برای کاهش اتلاف آن پیشنهاد کنیم. در این مقاله از روش تجزیه برای تحلیل کمی علل تغییرات مصرف گاز در حوزه تجاری-خانگی طی سال های(1386-1379) استفاده نموده ایم، که از روش های مورد استفاده برای تحلیل کمی مصرف گاز در بخش انرژی محسوب می گردد. شاخص جداسازی دیویژیا در تحلیل کمی شاخص های صرفه جویی انرژی (ES) و بهره وری انرژی (EPI) در بخش یاد شده، به کارگرفته شده است. نتایج محاسبات حاکی از اهمیت اثر شدت انرژی در تغییر مصرف گاز در بخش مذکور به عنوان مهمترین اثرطی این سال ها می باشد. اثرتولیدی و ساختاری رتبه های بعدی را به خود اختصاص داده اند.