ارزیابی کیفیت میکروبی و شیمیایی سفره های آب زیرزمینی مهاباد اردستان جهت مصارف کشاورزی

آگاهی از کیفیت آب در کشاورزی یک ضرورت است و با توجه به فقدان این مطالعات در مهاباد اردستان، این تحقیق با هدف بررسی کیفیت شیمیایی و میکروبی منابع آب زیرزمینی منطقه مورد مطالعه جهت استفاده کشاورزی انجام شد. در این راستا از هفت حلقه چاه در مناطق مختلف مهاباد که جهت آبیاری و کشاورزی استفاده میگردید نمونه برداری صورت گرفت و پارامترهای مختلف فیزیکوشیمیایی همچون هدایت االکتریکی، اسیدیته، کدورت، دما، کلسیم، منیزیم و دیگر یونهای اصلی اندازه گیری و سپس نتایج آن جهت مصارف شرب و کشاورزی با استفاده از شاخصهای مختلف بررسی و علاوه بر آن کلیه پارامترها با استانداردهای ارائه شده توسط سازمان جهانی و استاندارد ملی ایران مقایسه گردید. در نهایت از شاخص کیفیت آب به عنوان یک شاخص اصلی تصمیم گیری جهت مناسب بودن آب جهت مصارف آبیاری استفاده شد. بر اساس نتایج آزمایش مناطق جنوبی به خصوص جنوب شرقی دارای کیفیت نامناسب تری در اکثریت پارامترهای مورد اندازهگیری بوده اند که علت آن را به ساختار زمین شناسی منطقه از جمله قرارگیری بر روی سازندهای گچی و انحلال ژیپس و نزدیکی به مراکزآلاینده صنعتی میتوان نسبت داد. در صورتی که استفاده آشامیدنی مد نظر باشد استفاده از آب چاه های کرمانی، قلعه گوشه و چاه حسن آباد از نظر پارامترهای میکروبی مناسب به نظر نمیرسد. هرچند هر سه چاه عنوان شده دارای بار میکروبی کم بوده و غیر بیماری زا محسوب می گردند.از نظر پارامترهای شیمیایی نیز استفاده از آب چاه های قلعه گوشه و دامداری در صورت اعمال تمهیداتی همچون به کارگیری سختی گیر میتواند جهت مصارف شرب نیز بدون اشکال باشد. بر اساس شاخص کیفیت منابع آب ایران چاه های خسروخان و گلستان شهیدبهشتی دارای کمترین کیفیت برای آبیاری بوده و مناسب ترین ایستگاه، چاه قلعه گوشه می باشد به طور کلی آب مناطق مورد بررسی جهت شرب و کشاورزی با اعمال تمهیدات مناسب قابل مصرف بوده و چاه های شمالی وضعیت بهتری نسبت به چاه های جنوبی جهت مصارف شرب و کشاورزی از خود نشان دادهاند. انجام مطالعات تکمیلی خاکشناسی و تناسب اراضی جهت بررسی های مربوط به نوع محصول توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

مهاباد ، چاه ، کیفیت آب ، ، کشاورزی