بکارگیری الگوریتم ژنتیک در ماشین با ساختار موازی برای بهینه سازی پرس وجوهای بزرگ در گراف پرسش

بهینه سازی پرس و جو یک فرآیند گران و پرهزینه می باشد و تعداد جایگشت های مختلف برای یک پرس و جو بصورت نمائی با تعداد روابط سهیم در پرس و جو رشد می کنند.تکنیکهای فعلی بهینه سازی پرس و جو برای پشتیبانی بعضی از کاربرد های ناشی از پایگاه داده که دارای پیوندهای مختلفی از انواع پرس و جو ها می باشد , نامناسب هستند از طرفی رمزموفقیت یک سیستم مدیریت پایگاه دادهDBMS کارا بودن مدل پرس و جوی آن می باشد. دراین مقاله ما پرس و جو هائی را بررسی می کنیم که دارای تعداد روابط زیادی بوده و همچنین گراف آنها دور داشته باشند. که این چنین پرس و جو هائی زمان زیادی را برای پاسخگوئی به پرس وجو نیاز دارند. ما از دو روش برای بهینه سازی این چنین پرس و جوها استفاده می کنیم . ابتدا، بر اساس الگوریتمی گرافها را به چندین درخت تجزیه نموده و سپس درختها را روی کامپیوترها توزیع و با استفاده از الگوریتم ژنتیک به بهینه سازی آنها پرداختیم و در روش دوم بدون تجزیه گراف به درخت آن را روی کامپیوترها توزیع کرده و به بهینه سازی آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک پرداختیم. پس از ده بار اجرای الگوریتم و از روی نتایج بدست آمده مشخص شد که در روش اول بیشتر از روش دوم جواب بهینه به دست می آید.

کلیدواژه ها:

پایگاه داده ، بهینه سازی پرس و جو ، الگوریتم ژنتیک ، گراف پرسش ، ماشین موازی