ارزیابی توان محیطی دریاچه نئور با استفاده ازGIS و AHPبرای توسعه گردشگری

دریاچه نئور به عنوان بزرگترین دریاچه آب شیرین استان اردبیل در دل منطقه حفاظت شده ی لیسار قرار دارد. این دریاچه با مساحت ۴۲۰ هکتار در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل واقع شده است. دریاچه نئور با زیبایی خاص و تنوع زیستی زیاد در میان کوههای تالش و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری قرار گرفته است. قبل از هر استفاده ای از یک منبع، آگاهی از قابلیت و توان آن ضروری است تا سیاستگزاری و برنامه ریزی براساس توان منبع و به صورت پایدار انجام شود. ارزیابی توان زیست محیطی، فرآیندی برای تنظیم رابطه انسان با طبیعت و رفع تعارض بین کاربری های ممکن برای رسیدن به توسعه پایدار و در خور تلقی می گردد. در این بررسی ارزیابی توان اکولوژیکی دریاچه نئور برای گردشگری متکی به طبیعت به عنوان راهکاری برای بهره برداری و حفاظت از منابع طبیعی با استفاده از مدل اکولوژیکی اکوتوریسم برای ایران با در نظر گرفتن ویژگی های منطقه و از طریق نرم افزار GIS و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی انجام گردید. در گام نخست شناسایی منابع اکولوژیکی و اقتصادی - اجتماعی منجر به تهیه نقشه های منابع شد، سپس بر اساس داده های مختلف ، مدلی برای پهنه بندی آمایشی توسعه گردشگری تولید شد که متکی بر رویکرد ارزیابی چند عامله همراه GIS و تحلیل های فضایی در AHP می باشد. بیشترین مساحت از منطقه مورد مطالعه به طبقه یک توریسم گسترده مناسب تشخیص داده شد. بخش کمتری از منطقه مناسب برای کاربری طبقه دو توریسم گسترده بود. از نظر توان توریسم متمرکز قسمت هایی از شمال و جنوب دریاچه برای توان طبقه یک مناسب تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، ارزیابی توان اکولوژیکی - فرآیند تحلیل سلسله مراتبی - سامانه اطلاعات جغرافیایی