مقدمه: آمارهای جدید بیماری
ایدز در
ایران حاکی از روند رو به رشد این بیماری در برخی گروه های خطر می باشد. توجه به روابطپیچیده ی باورهای حاکم،
منافع و انگیزه های گروه های مختلف و قوانین و
نهادها در اتخاذ و اجرای سیاست های کنترل
ایدز میتواند در درک و مدیریت بهتر و بهبود این سیاست ها نقش مهمی ایفا نماید. این مطالعه در نظر دارد با استفاده از چارچوبمنافع، ایده ها و
نهادها نقش این موارد و رابطه ی آنها در سیاست های کنترل
ایدز در
ایران را بررسی کند.روش: این مطالعه با روش کیفی انجام شده و از مصاحبه نیمه ساختاریافته و بررسی اسناد استفاه نموده است. به این منظور تعداد دهمصاحبه با افراد سرشناس ملی و استانی و اساتید صاحب نظر در رابطه با کنترل بیماری
ایدز انجام گردید. انتخاب این افراد بهصورت هدفمند بوده و مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع ادامه یافتند. اسناد بالادستی همچون برنامه های توسعه و همچنینبرنامه های استراتژیک کشوری کنترل
ایدز در
ایران نیز مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. در انتها تحلیل محتوی بر اساسچارچوب ایده ها،
منافع و
نهادها انجام شد.یافته ها: یافته ها بر اساس چهارچوب مد نظر در مطالعه، در چهار تم اصلی: روند تغییرات سیاست های کنترل HIV در ایران، ایده ها، نهاد ها و
منافع طبقه بندی شدند. عمده یافته های حاصل به صورت زیر می باشد: ضعف شواهد در ارزشیابی مداخلات و قوتشواهد در ایجاد تغییرات مثبت سیاستگذاری و آگاهی رسانی، چند منبعی بودن ایده های موجود در جامعه شامل تاثیر فرهنگو تاریخچه، باورهای سنتی و رسانه بر تفکرات عموم جامعه،
نهادها و بیماران در مورد اچ آی وی، تاثیر برخی تغییرات سیاسیبر روند اجرای سیاست های کنترل
ایدز در ایران، کمتر پرداختن به
منافع بخش خصوصی و سازمانهای مردم نهاد و درگیرننمودن آنها، مثبت بودن همکاری سازمانهای بین المللی و قوانین کمرنگ حمایتی در سطح کلان کشوری.نتیجه گیری: بهبود اتخاذ و اجرای سیاست های کنترل
ایدز در ایران، نیاز به تغییر برخی باورها و گفتمان ها در رابطه با
اچ آی وی و کاهش انگاز این بیماری دارد. این تغییرات میتوانند به ایجاد و بهبود قوانین در سطح کلان و همچنین همکاری بیشتر و موثرتر ذینفعانبیانجامد. درگیر نمودن بخش های مختلف، سازمان های مردم نهاد، بخش خصوصی و به خصوص افزایش سیاست های پایین به بالانیز می تواند گامی موثر برای بهبود سیاست های این حوزه باشد.