بررسی اثر آنتی اکسیدانی و ضددیابتی گیاه آلوئه ورا در استان همدان

آنزیم آلفاگلوکوزیداز، فعالیت آنتی اکسیدانی را به وسیله آزمون مهار رادیکال ABTS ارزیابی نموده و فعالیت ضددیابتی عصاره ی گیاهی را با استفاده از فعالیت آنزیم آلفاگلوکوزیداز تعیین میکند. نمونه گیاه آلوئه ورا، از حالت پودری به وسیله حلال مورد نظر گیاه آلوئه ورا (آب، اتانول) به حالت محلول تبدیل شد، سپس با غلظت سازی، عصاره را در غلظتهای ۱/۲۵)، ۱، ۰/۷۵، ۰/۵، ۰/۲۵، (۰/۱۲۵ میکروگرم بر میکرولیتر از غلظت زیاد به غلظت کم هر غلظت در سه تکرار رقیق سازی شد. خاصیت ضددیابتی گیاه آلوئه ورا با استفاده از آنزیم آلفاگلکوزیداز و سوبسترا آن PNPG (پارا-نیتروفنیل فسفات گوانین) و با استفاده از دستگاه الایزا بررسی شد و در آزمایش دوم برای بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی این گیاه از ۶ غلظت رقیق شده ، دستگاه UV و ABTS استفاده شد. اندازه گیری فعالیت بازدارندگی خاصیت آنتی اکسیدانی به صورت زیر است: عصاره گیاهی در ۶ غلظت هر غلظت در سه تکرار رقیق شده و سپس با اولتراسونیک به ذرات نانو تبدیل شد و در فالکون در محیط تاریک نگهداری شد و با افزودن ABTS (اتیل بنزوتیازولین سلفونیک اسید) در پلیت ۹۶ خانه ریخته شد و توسط دستگاه UV در طول موج ۷۴۰ نانومتر خوانده شد.

کلیدواژه ها:

گیاه آلوئه ورا ، دیابت ، آنزیم آلفاگلوکوسیداز ، خاصیت آنتی اکسیدانی ، خاصیت ضددیابتی.