بررسی عناصر بومی و اقلیمی در آثار محمد بهمن بیگی و اثر آن بر تعیین استراتژی مرتبط آموزش

کاربرد عناصر بومی در متون ادبی ایران، قدمتی دیرینه دارد. یکی از این متون ادبی، آثار ارزشمند محمد بهمنبیگی است. هدف از این مقاله بررسی عناصر بومی و اقلیمی در آثار محمد بهمن بیگی و اثر آن بر استراتژیآموزش است. در این تحقیق از روش توصیفی استفاده شده است. منابع مورد استفاده، تمام آثار محمد بهمنبیگی بوده است. نتایج پژوهش نشان داد برنامه ریزی های استراتژیک آموزشی بدان جهت مهم هستند که درراستای استراتژی تدوین شده قرارمی گیرند و اجرای موثر آنها دستیابی به بهترین منافع نیازهای علمی آیندگانرا محقق می سازد. آموزش بشر یک مفهوم مهم در عصر حاضر است که نیاز به آن به ویژه در جوامع جهانسومی احساس می شود. در همین راستا از ابزار مختلف فرهنگی به شیوه های مستقیم و غیرمستقیم استفاده میشود. ادبیات نیز به عنوان یک پدیده خلاقه فرهنگی هنری که خیل وسیع مخاطب خاص و عام را به خوداختصاص می دهد و تاثیر عمیقی در احساسات مخاطبان دارد، قابلیت ویژه ای برای آموزش بشر دارد. در اینمیان نقش ادبیات داستانی به عنوان قالب غالب و مورد توجه عام و قابلیت ایجاد احساس همزاد پنداری بهخصوص در نوع اجتماعی و سیاسی آن، بسیار حائز اهمیت است. ادبیات داستانی ، به تزریق مفاهیم به روایتداستانی اشاره دارد که می تواند آن را به ابزاری کاربردی در جهت القای مفاهیم آموزش بشری در جامعه تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

عناصر بومی و اقلیمی ، آثار محمد بهمن بیگی ، باور و عقاید ، استراتژی آموزشی و پژوهشی۱ reza.