بهبود محتوای کربن و نیتروژن و پایداری خاک تحت چرخه انجماد- ذوب با تلقیح سیانوباکتری

حفظ شرایط پایداری خاک در سطوح دامنه ها با حفظ یا تقویت پوسته سطحی خاک دارای موجودات خاک زی فعال برای مدیریتحوزه های آبخیز بسیار حائز اهمیت است. لذا زمینه سازی سازگاری و یا حمایت توسعه پوسته های زیستی خاک منجر به احیاء وارتقاء پایدار بوم سازگان خواهند شد. بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی توسعه پوسته های زیست ی و پایداری خاک سطحی، باتلقیح سیانوباکتری های بومی به خاک تحت فرآیند یک چرخه انجماد- ذوب پرداخته است. در این راستا خاک مورد مطالعه ازاراضی دیم رها شده منطقه بدرانلو در استان خراسان شمالی تهیه و سیانوباکتری های بومی از خاک منطقه استخراج و شناساییشدند. سپس مناسب ترین سیانوباکتری ها موثر در حفاظت آب و خاک و موجود در بانک ریزموجودات خاک، پس از آماده سازی وشناسایی، انتخاب، خالص سازی و تکثیر با سه تکرار روی کرت ها تلقیح شدند. یافته های پژوهش نشان داد که اثرگذاری مثبت تیمارتلقیح شده سیانوباکتری به واسطه تاثیرات نگهدارنده و خود چسبندگی ناشی از ترشحات پلی ساکاریدی پس از طی یک چرخهانجما د ذوب بر مقدار کربن، نیتروژن و پایداری خاک دانه ها به ترتیب ۸۳ ، ۶۱ و ۱۷۰ درصد به صورت معنی دار (P<۰/۰۱) نسبت بهتیمار شاهد افزایش داشت که طبیعتا توسعه آن برای مدیریت آبخیز حائیز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

افزودنی زیستی ، پایداری خاک ، تثبیت کننده های خاک ، حفاظت خاک ، مدیریت زیستی مهندسی