بررسی میزان آلودگی صوتی منطقه 7 شهر اهواز و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت کنترل وکاهش آن

هدف اصلی این تحقیق بررسی آلودگی صوتی در منطقه 7 شهرداری اهواز میباشد در این تحقیق 30 ایستگاه به منظور بررسی و ا ندازه گیری میزان تراز صدا در منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید و نمونه برداریها در فصل بهار 1389 و به مدت یک هفته در منطقه صورت پذیرفت . اندازه گیریها به صورت روزانه ( 7 صبح الی 10 شب) بودند. پارامترهای اندازه گیری شده صدا در ایستگاههای نمونه برداری شامل تراز پیک ماکزیمم که بالاترین مقدار پیک هنگام شروع اندازه گیری می باشد، حداقل صدای ایجاد شده از لحظه ی شروع اندازه گیری، حداکثر صدای ایجاد شده از شروع اندازه گیری،تراز معادل صوت، تراز پیک ماکزیمم در ثانیه بعدی وقفهها، سنجش تراز صدا لحظه ای تصادفی با گذشت یک ثانیه و تراز فشار صوت بودند. میانگین تراز معادل صوت بدست آمده از ایستگاههای نمونه برداری با مقادیراستاندارد صدای ایران مقایسه شدند که تقریبا در تمامی ایستگاهها این مقادیر بیش از حدود استاندارد بود.با توجه به نتایج حاصل از اندازه گیری ها و مقایسه با استانداردونتایج حاصل از پرسشنامه هایی که به منظور بررسی میزان آگاهی و ارتباط شهروندان وهمچنین شاخص های نارضایتی و آزردگی در مواجهه با آلودگی صوتی منطقه 7 شهرداری اهواز توزیع و تکمیل گردیده بود وبا توجه به روشهای مربوط به آلودگی صوتی که در سایر کشورها به کار رفته نسبت به ارائه راهکارهای مناسب اقدام شد

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، استاندارد ، نقشه های همترازی صدا ، اندازه گیری میزان صدا