بررسی مروری اهمیت گیاه وتیور در حفاظت آب و خاک

تخریب خاک به وسیله فرسایش آبی مشکل جدی در کاهش کیفیت خاک است. استفاده از پوشش گیاهی به عنوان یک ابزار زیست مهندسی ساده و به صرفه برای بهبود ویژگیهای فیزیکی خاک، کنترل رواناب، فرسایش و رسوب و کنترل پایداری دامنه ها روش بسیار مناسبی است. با توجه به اهمیت بالای پوشش گیاهی و به ویژه گیاه وتیور در کنترل فرآیندهای هیدرولوژیکی و مکانیکی فرسایش خاک از راه های مختلف، پژوهش حاضر با هدف بررسی مروری مطالعات انجام گرفته در این زمینه انجام شد. وتیور گراس (Chrysopogon zizanioides L.) گیاهی از خانواده گندمیان است که در برابر خصوصیات و تغییرات اقلیمی و نیز خشکسالیهای دراز مدت، سیل، شرایط ماندابی و تنشهای درجه حرارت مقاوم است. گیاه وتیور غیر مهاجم بوده و توانایی رشد بسیار سریع بعد از صدمات ناشی از خشکی، سرمازدگی، شوری و شرایط نامساعد آب و هوایی، قابلیت رشد در خاکهای قلیایی، شور و سدیمی و حتی خاکهای آلوده به فلزات سنگین و سمی را نیز داراست. بر اساس ویژگیهای منحصر به فرد گیاه وتیور، این گیاه میتواند بلایای ناشی از آب مثل سیل، فرسایش رودخانهای و ساحلی، تخریب سد و آب بند، و ناپایداری اراضی را کنترل نماید. هزینه اجرای این روش نسبت به روشهای سازهای کم بوده و عوارض زیست محیطی نداشته و در برابر بلایای طبیعی نیز انعطافپذیر بوده و با گذشت زمان ریشه این گیاه عمیقتر شده و در مقابل نیروهای وارده مقاومت بیشتری را از خود نشان میدهد و پس از استقرار در خاک هزینه نگهداری خاصی ندارد.

کلیدواژه ها:

وتیور گراس ، کنترل زیست مهندسی فرسایش ، تثبیت شیب ، حفاظت خاک