تنوع زیستی در برکه رودخانه تجن

در یک اکوسیستم هر چه تنوع گونه ای بیشتر باشد محیط پایدارتر و از شرایط خود تنظیمی بیشتری برخورداراست. بنابراین تنوع زیستی در هر منطقه ای کلید پایداری و سلامت محیط زیست محسوب می شود. به منظور حفظ و احیای گونه های ارزشمند ماهیان استخوانی دریای مازندران ، حفاظت و نگهداری ذخایر ژنتیکی آنها و بکارگیری مدیریت صحیح ذخایر و ایجاد شرایط مناسب برای تکثیر طبیعی ضروری می باشد. در تکثیر طبیعی ماهیان ، مصب رودخانه به منظور تسهیل در ورود ماهی به آب شیرین و برکه های متصل به آن بسیار حائز اهمیت هستند. درتحقیق حاضر به شرایط برکه از لحاظ تنوع زیستی پرداخته شده است. تحقیق حاضر در تابستان سال 1385 و 1386 انجام گرفت. پارامتر های فیزیکی و شیمیائی آب شامل درجه حرارتPH اکسیژن، شوری و هدایت الکتریکی اندازه گیری شدPH آب برکه در حد اسیدی و قلیائی ضعیف بوده است. هدایت الکتریکی و شوری آب نشان دهنده نفوذ آب دریا به برکه بوده است. در بررسی فیتوپلانکتون های برکه 4 شاخه اصلی فیتوپلانکتونی دیاتومه ها، پیروفیتا، سیانوفیتا و اگلنوفیتا مشاهده و مورد شناسایی قرار گرفت. بیشترین فراوانی مربوط به شاخه دیاتومه ها بوده است . در خصوص موجودات بنتیک بیشترین فراوانی مربوط به اولیگوخت و شیرونومیده بوده است . پس از دامگذار ی و پره گشی انواع ماهیان اقتصادی مانند کپور دریایی، ماهی کاراس ، اردک ماهی، لای ماهی در دامها و پره کشی صید گردید. علاوه بر ماهیان اقتصادی در برکه انواع ماهیان دریایی مانند ماهی کفال، بجه ماهی سفید، ماهی آمورچه، ماهی کامبوزیا نیز وجود دارد که در محل های وردی آب به برکه، محل های خروجی، محل های ارتباطی بین قسمت های برکه به فراوانی صید گردید.

کلیدواژه ها:

هدایت الکتریکی ، دیاتومه ، کپور دریایی ، الیگوخت